Traditioneel diephuis genaamd "Rooden Sleutel" of "Haentken", van twee traveeën en oorspronkelijk drie bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen), uit de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw. De chirurgijn Hubert Sondervorst liet in 1837 en 1849 de kruiskozijnen van respectievelijk de eerste en de tweede verdieping aanpassen. Zijn zoon ‘commis’ François Joseph Sondervelt verbouwde in 1868-1869 de trapgevel tot een neoclassicistische lijstgevel door het ophogen van de geveltop tot een vierde bouwlaag, en bracht de huidige winkelpui aan. Uit het bouwdossier vallen ontwerper nog aannemer af te leiden. De oorspronkelijke geveltop telde acht treden met topstuk, en werd geopend door een rechthoekig drielicht met lager middenluik.

De bepleisterde en beschilderde lijstgevel is vermoedelijk opgetrokken in bak- en zandsteenbouw, verankerd door muurankers met gekrulde spie. Aangepaste, verkleinende, rechthoekige bovenvensters met behouden kwarthol geprofileerde dagkanten, op hardstenen lekdrempels. Oorspronkelijk vormde een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst de gevelbeëindiging. Achtergevel: bepleisterde puntgevel.

Drieledige houten winkelpui samengesteld uit twee rechthoekige winkelvensters in ingediepte, houten omlijstingen vanaf een doorgetrokken, hardstenen lekdrempel, en een rechthoekige deur. Het geheel wordt bekroond door een hoog entablement met casementen in de fries, en een kroonlijst op gebeeldhouwde consoles in de vorm van vrouwenfiguurtjes.