Neoclassicistisch hoekhuis van Sint-Paulusplaats en Keistraat, te dateren in het tweede kwart van de 19de eeuw. Het bouwdossier werd niet teruggevonden, bouwheer, ontwerper noch aannemer zijn gekend.

Afgeschuind gebouw met een gevelbreedte van zeven traveeën, oorspronkelijk vermoedelijk drie bouwlagen hoog onder een zadeldak, later verhoogd met een vierde bouwlaag onder een plat dak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, met gedecapeerde begane grond, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Geleed door de puilijst, vormt de begane grond een rondboogarcade met geprofileerde, hardstenen archivolten en doorgetrokken imposten. De bovenbouw is opgebouwd uit verkleinende registers van rechthoekige vensters met lekdrempel, blind in de derde travee. Van het oorspronkelijk klassieke hoofdgestel rest de gelede architraaf.