De neoclassicistische tuinmuur werd samen met de eenheidsbebouwing van burgerhuizen opgetrokken in opdracht van de kerkfabriek van de Sint-Paulusparochie, naar een ontwerp door de architect Bartholomeus De Proost uit 1854. Aan de nieuw aangelegde Sint-Paulusstraat sloot de monumentale constructie het restant van de vroegere kloostertuin af, dat tussen de nieuw gebouwde huizenrij en de pastorie gelegen was.

De bepleisterde en beschilderde, blinde muur, opgetrokken uit baksteenmetselwerk, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Zes traveeën breed, wordt de constructie geleed door lisenen met ingediepte schacht. Casementen met neuten, oren en rozetten in de hoeken verlevendigen de muurvakken. Een geajoureerde attiekbalustrade, waarvan de ingediepte postamenten worden bekroond door siervazen, vormt de beëindiging. De vandaag gedichte openingen in de laatste twee vakken zijn latere verbouwingen.

Het Onze-Lieve-Vrouwebeeld door de beeldhouwer Adolf Van Dongen boven de middenas, werd omstreeks 1946-1947 geplaatst, volgens de gedenkplaat ter herinnering aan de V-bommen die Antwerpen tussen 13 oktober 1944 en 28 maart 1945 teisterden. De Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes tegen de zijgevel van de vroegere pastorie, dateert uit het eerste kwart van de 20ste eeuw.

Vrijwel blinde muur die de binnentuin van het Sint-Paulusklooster afsluit. Bepleisterd, op licht vooruitspringende plint. Geleed door lisenen met verdiepte schachten; per travee voorzien van breed casement met hoekrozetten.

Bekroond door opengewerkte attica waarvan de postamenten uitlopen op siervazen; twee Onze-Lieve-Vrouwebeelden (Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes onder stenen baldakijn). Poort en venster zijn latere verbouwingen.