In oorsprong traditioneel diephuis met trapgevel aan de Sint-Pieter-en-Paulusstraat, van vijf traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak, opklimmend tot de eerste helft van de 17de eeuw. Het pand werd samen met het aanpalende “Veronica” gesloopt voor de uitbreiding van de Stadsbibliotheek, naar een ontwerp door het Architektenburo De Winter Van Hunsel uit 1993-1994. Enkel de gereconstrueerde trapgevels bleven behouden, geïntegreerd in het nieuwbouwproject.

Trapgevel van acht treden met een overhoeks topstuk, opgetrokken uit bak- en natuursteen met speklagen, verankerd door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. Pui met een inkomdeur en kozijnen boven getraliede keldermonden. Registers van kruiskozijnen met kwartholle negblokken en druip- en waterlijsten op de bovenverdiepingen. Tweeledige, door waterlijsten belijnde geveltop, in het eerste register geopend door een vierlicht, samengesteld uit twee gekoppelde, lager geplaatste rondboogluiken tussen rechthoekige zijlichten; rechthoekig luik erboven.

Eertijds dubbele trapgevel, "de drij Monnieken" en "Sinte Anna", van respectievelijk drie en twee traveeën en drie verdiepingen, uit de eerste helft van de 17de eeuw. Heden enkel nog trapgevel links bewaard (acht treden + topstuk) onder zadeldak (Vlaamse pannen); rechts werd de top verbouwd voor pseudo-mansardedak met dakkapellen (tweede kwart van de 20ste eeuw).

Gecementeerde en aangepaste gevels, doch met behouden muurankers. Rechthoekige vensters met lekdrempels; 19de-eeuwse aanpassingen van de oorspronkelijke kruiskozijnen. Twee rondboogvormige middenluiken geflankeerd door kleine rechthoekige muuropeningen in behouden trapgevel.