Traditioneel breedhuis dat in kern minstens opklimt tot de eerste helft van de 17de eeuw. In oorsprong vermoedelijk een samenstel van twee panden, omvat het gebouw acht traveeën, twee bouwlagen en een insteekverdieping onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). Joseph De Waele, ‘marchand de cotonnettes’ liet in 1846 de zes rechter traveeën in neoclassicistische stijl aanpassen. De ingreep betrof het toevoegen van lekdrempels op de insteekverdieping, de volledig heropbouw van het vensterregister op de bovenverdieping, en het verhogen van de gevelbeëindiging tot een klassiek hoofdgestel. In 1850 volgden de twee linker traveeën, die op gelijkaardige wijze werden aangepast.

De gedecapeerde lijstgevel heeft een parement in bak- en zandsteenbouw met speklagen en steigergaten, verankerd door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. Het baksteenmetselwerk van de tweede verdieping werd in 1846 en 1850 nagenoeg volledig vernieuwd, behalve de strook met steigergaten. De pui, eertijds met rechthoekige vensters, een middenportaal in de twee linker traveeën, en een tweede inkomdeur in de voorlaatste travee, is later volledig opengebroken tot een winkelpui. Op de insteekverdieping bleven de kwarthol geprofileerde negblokken, de tweedelige lateien en wigvormige ontlasting van de vroegere bolkozijnen behouden. Deze werden in 1846 en 1850 verlaagd, met toevoeging van lekdrempels. De volledig vernieuwde, rechthoekige bovenvensters met hardstenen lekdrempel, en het klassieke hoofdgestel met houten kroonlijst, dateren van dezelfde ingrepen. In de fries zijn de oude steigergaten bewaard.