Café in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht van de weduwe Kintsschots, naar een ontwerp door de architect Ferdinand Hompus uit 1883. Gesloopt.

Ferdinand Hompus was vanaf 1875 tot begin jaren 1910 als zelfstandig architect actief. In navolging van zijn vader Joseph Antoine Hompus, ontplooide hij een productieve loopbaan in dienst van de burgerij. Vroeg in zijn carrière ontstonden naast neoclassicistische rijwoningen van een conventioneel type, enkele vroege uitingen van neo-Vlaamserenaissance-architectuur zoals de winkelhuizen slagerij Raes-Daems uit 1879 in de Steenhouwersvest en “In ’t zicht der Schelde” uit 1881 in de Scheldestraat. Tijdens de latere jaren 1880 en 1890 ontwierp Hompus een reeks voorname burger- of herenhuizen in een herkenbare, klassiek geïnspireerde eclectische stijl, waarvan het hotel Passenbronder uit 1885 in de Jacob Jordaensstraat en het hotel Steppe uit 1888 in de Lamorinièrestraat representatieve voorbeelden zijn. Ook bedrijfspanden als Brouwerij De Leeuw in de Coebergerstraat, maken deel uit van zijn oeuvre.

Rijhuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak met twee dakkapellen. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel knoopt aan bij een laatclassicistisch ordonnantieschema. Geleed door de puilijst is de opstand opgebouwd uit een rondboogarcade op de begane grond, en een bovenbouw in kolossale orde, geritmeerd door rechthoekige spaarvelden en lisenen. Rondboogarcade met geblokte pilasters, geprofileerde waterlijsten en diamantkopsleutels, gemarkeerd door een doorlopende tussendorpel. Registers van rechthoekige bovenvensters, de deurvensters van de bel-etage geaccentueerd door waterlijsten en gietijzeren borstweringen; individuele lekdrempels, onderdorpels en gietijzeren parapetten op de tweede verdieping. Een klassiek hoofdgestel met gelede architraaf, vlakke fries en een houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging.

Rijhuis, heden zogenaamd "ter doelen", van vier traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak met twee dakkapellen, opklimmend tot de tweede helft van de 19de eeuw. Lijstgevel met duidelijk - onder meer door puilijst - afgescheiden compositie van onder- en bovenbouw, laatstgenoemde aanknopend bij laat-classicistisch patroon van het vierde kwart van de 18de eeuw. Benedenverdieping geritmeerd door vier rondbogen met afgeronde diamantkopsluitsteen en booglijst opgevangen door zware doorlopende tussendorpel en geblokte pilasters op geprofileerde sokkel. Bovenbouw geordonneerd door vlakke kapitelloze pseudo-kolossale pilasters met kwarthol profiel aan de dagkant der verdiepte houten ramen; ingepaste waterlijsten; borstweringen met spiegels en klossen onder de lekdrempels der hoogste verdieping; ijzeren balkonhekken op de bel-etage en smalle dito leuningen naar twee verschillende patronen op de hoogste verdieping. Bekronende lijst en uitspringende daklijst op klossen en tandlijst.