Café in neoclassicistische stijl gebouwd in opdracht van de weduwe R. Van Can, naar een ontwerp door Franciscus Tys-Van Linden uit 1897. Van deze aannemer zijn in Antwerpen bouwprojecten teruggevonden uit de jaren 1895 tot 1904. Gesloopt.

Rijhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder een mansardedak (zink). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel rustte oorspronkelijk op een cafépui met rondbogige terrasdeuren en geblokte pilasters. Geleed door de puilijst en cordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op het geblokte middenrisaliet, in de bouwplannen gemarkeerd door een balkon op voluutconsoles. Registers van rechthoekige vensters in geriemde omlijstingen met oren, verrijkt met een sluitsteen in het middenrisaliet. De deurvensters van de bel-etage zijn voorzien van een gietijzeren borstwering; gietijzeren parapetten op de hoogste verdieping. Gevelbeëindiging door een klassiek hoofdgestel met gelede architraaf, een bewerkte fries met een casement en rozetten in het middenrisaliet en palmetten in de zijtravee, en een gekorniste, houten kroonlijst op klossen en tandlijst; houten dakkapel met klauwstukken en driehoekig fronton, tussen twee zinken oeils-de-boeuf. Verbouwde pui.