Driekwartshuis met houten puntgevel gebouwd in 1546. Het pand werd in 1973 gesloopt, en in 1973-1974 volledig heropgebouwd, naar een ontwerp door de architect Jos Gabriëls uit 1969-1970. Initiatiefnemer van de ‘restauratie’ was de in 1943 opgerichte vzw Artiestenfonds Rockoxhuis, die hier een museum voor kleine kunstvoorwerpen plande. Het project werd in 1972 overgenomen door de firma Handelsmij Antoine Vloeberghs. De aannemer Tijdelijke Vereniging Natuursteen Vlaminck en Jos Goedleven en Zoon voerde de werken uit. Door het gebruik van nieuwe materialen en door het niet respecteren van de overhelling, ging het authentieke karakter van het laatste, intacte voorbeeld van houten gevels in het Antwerpse straatbeeld verloren.

Driekwartshuis van twee traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, leipannen). De volledig houten puntgevel bestaat uit drie boven elkaar uitkragende geledingen, en wordt afgelijnd door drielobbige windborden. Opengewerkte pui met een skeletstructuur, insteek en inkomdeur in de rechter travee. De gekoppelde kruiskozijnen zijn op de bovenverdieping gevat tussen doorlopende houten waterlijsten. Gekoppelde kloosterkozijnen doorbreken de eenledige geveltop, die wordt gemarkeerd door en waterlijst. Het betreft elementen die in de traditionele bak- en zandsteenbouw van 16de of 17de eeuw als het ware 'versteend' werden. In de bakstenen zijgevels worden de overstekken van de insteek en de bovenverdieping telkens geschraagd door bescheiden zandstenen kraagstenen.