Traditioneel diephuis op de hoek van Grote Pieter Potstraat en Vlasmarkt, van twee bij drie traveeën, drie bouwlagen en een insteekverdieping, te dateren in het laatste kwart van de 16de eeuw. Het pand werd in opdracht van Joseph Hermans verhoogd met een vierde bouwlaag onder een plat dak, waarbij de geveltop verdween. Het ontwerp voor deze ingreep door de architect Raymond Ceurvorst dateert uit 1946, maar de werken werden pas uitgevoerd in 1947-1948. Een eerste restauratieproject in opdracht van de acteur Paul Cammermans, naar een ontwerp door de architect Michel Rutten uit 1976, vergund in 1978, kwam niet aan uitvoering toe. Bij de restauratie in opdracht van Borg-Immo naar een ontwerp door de architect Giedo Driesen uit 1992, werd de toegevoegde bovenste verdieping gesloopt en eigentijds gereconstrueerd, met een tweeledige puntgevel en zadeldak (nok loodrecht op de Grote Pieter Potstraat). Hieraan ging een project uit 1989 vooraf, dat de toegevoegde verdieping verving door een terugwijkend, glazen dakpaviljoen.

De constructie in bak- en zandsteenbouw met een hoekketting, speklagen, wigvormige ontlasting en kwartholle negblokken, verankerd door smeedijzeren muurankers waaronder met gekrulde spie, is vrij goed bewaard in de zijgevel. Bij het aanpassen van de vensters in de 19de eeuw, werd het metselwerk van de voorgevel sterk vernieuwd. De pui met insteek, een skeletstructuur volledig uitgevoerd in blauwe hardsteen omlopend over zes traveeën, kan op basis van steenhouwersmerken in het laatste kwart van de 16de eeuw gedateerd worden. Deze is van een klassiek gestandaardiseerd type met een verdeling in drie geledingen: benedenregister met inkom en uitstallingen, middenregister met vroeger overluifeld bovenlicht en bovenregister met druiplijsten bedoeld als lichtschepping van de insteekverdieping. Op de bovenverdiepingen registers van rechthoekige vensters, aangepaste kruiskozijnen met toegevoegde hardstenen dorpels en ontlastingsbogen.