Traditioneel diephuis genaamd “de Cleyne Clocke”, gebouwd in 1574 op gronden van het Pieter Potklooster. Het pand werd gerestaureerd in opdracht van F. Van Wallendael, naar een ontwerp door de architecten Eddy Posson, Yves Donck en Luc Fornoville uit 1976-1977. Dit verving een eerder project uit 1971. De gevelrestauratie betrof het decaperen, herstellen en aanvullen van het bak- en zandsteenparement, de reconstructie van de bol- en kruiskozijnen, drielichten en treden van de geveltop, met gebruik van witte natuursteen. Voor de pui werd een eigentijds ontwerp gevolgd.

Diephuis van vier traveeën, twee bouwlagen en een insteekverdieping, onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen). De trapgevel van acht treden met een overhoeks topstuk heeft een parement in bak- en zandsteenbouw, verankerd door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. Registers van gekoppelde bolkozijnen met druiplijsten op de insteekverdieping, en kruiskozijnen op de eerste verdieping, alle met wigvormige ontlasting, kwartholle posten en negblokken. De tweeledige geveltop wordt in het eerste register geopend door twee rechthoekige drielichten met kwartholle negblokken, elk samengesteld uit een groot middenluik tussen kleine zijlichten. Een rechthoekig luik met kwartholle negblokken een latei op korbelen en een druiplijst doorbreekt de topgeleding, met een balkgat onder het topstuk. Eigentijdse pui met een parement uit witte natuursteen, op een plint uit blauwe hardsteen.