Historiek en context

Lagere Jongensschool van de Onze-Lieve-Vrouweparochie, gebouwd in opdracht van de kinderen Hertoghe, naar een ontwerp door de architect Eugène Dieltiëns uit 1909. De parochiale jongensschool betrok sinds 1879 lokalen in de Lombardenstraat. Voor de bouw van de nieuwe school werd gekozen voor een inplanting meer in het centrum. Na de plechtige inzegening door pastoor-deken monseigneur Frans Cleynhens, opende de school op 19 september 1909 haar deuren. In 1921 werd de aanpalende, voormalige Sint-Salvatorkapel van het Pieter Potklooster voor bijkomende klaslokalen in gebruik genomen. Daarvan was het driezijdige koor in 1909 gesloopt voor de bouw van de nieuwe klassenvleugel. Vandaag heeft het schoolcomplex een residentiële functie.

De parochiale Jongensschool behoort tot het rijpe oeuvre van Eugène Dieltiëns, wiens carrière begin jaren 1880 van start ging. Tijdens de vroege jaren 1900 ontwierp hij zowel in een eclectische stijl van klassieke of neo-Vlaamserenaissance-inspiratie, als in beaux-artsstijl met een decor ontleend aan régence en rococo.

Architectuur

Het complex bestaat uit een smalle voorbouw aan de Vlasmarkt, die de vestibule en de onderwijzerswoning huisvestte. Een langgerekte klassenvleugel neemt de oostzijde van de binnenplaats in haaks op de Sint-Salvatorkapel, met een kopgevel in de Korte Pieter Potstraat.

Voorgebouw

Voorgebouw van één travee en oorspronkelijk drie bouwlagen onder een ppseudo-mansarde, later verhoogd tot vier bouwlagen onder een plat dak. De lijstgevel heeft een parement uit geel baksteenmetselwerk in kruisverband, geaccentueerd door rode baksteen voor speklagen, blauwe, gele en groene baksteen voor een mozaïekpaneel op de borstwering. Van blauwe hardsteen is gebruik gemaakt voor de plint, van witte natuursteen voor de gevelsteen met als inscriptie: "PAROCHIALE JONGENSSCHOOL O.-L.-VROUWE". Verbrede poort, oorspronkelijk overspannen door een ijzeren I-balk met bevestigingsbouten in rozetvorm. De bovenbouw wordt geopende door getoogde vensters met een hardstenen lekdrempel, in kolossale orde gevat binnen een rechthoekig spaarveld met lisenen Een houten kroonlijst vormt de gevelbeëindiging.

Klassenvleugel

Klassenvleugel van elf traveeën en twee bouwlagen onder een plat dak. Aan de binnenplaats: beschilderde lijstgevel in baksteenbouw geritmeerd door versneden steunberen, met regelmatige registers van getoogde deur- en vensteropeningen op hardstenen lekdrempels. Aan de Kleine Pieter Potstraat: bepleisterde en beschilderde lijstgevel van drie traveeën met getoogde vensters, een hardstenen plint en lekdrempels. Oorspronkelijk omvatte de plattegrond vier klaslokalen per bouwlaag, ontsloten door twee traphallen.

Ingangstravee "Parochiale Jongensschool O.-L.-Vrouwe" (zie opschrift), gevestigd in de voormalige Sint-Salvatorkapel van het Pieter Potklooster (zie Grote Pieter Potstraat).

Gele baksteenbouw van één travee en vier verdiepingen op arduinen plint en verlevendigd met rode bakstenen speklagen. Bouwaanvraag van 1909 naar ontwerp van architect Eugène Dieltiëns.

Gemarkeerd door platte hoeklisenen, onderling verbonden onder de kroonlijst. Poort onder ijzeren I-balk met bevestigingsbouten in rozetvorm; voorts getoogde vensters met arduinen lekdrempel. Naar de patine van de stenen te oordelen werd de bovenste bouwlaag later toegevoegd in dezelfde stijl.