Molen Van Dun is een stenen korenwindmolen van het type bovenkruier (bergmolen), gebouwd in 1891 ter vervanging van een houten achtkante bovenkruier die daar pas in 1887 werd opgericht (overgebracht uit Wuustwezel). In 1895 raakte de molen beschadigd door brand en in 1934 vernielde een storm de wieken en de kap. De bakstenen kuip bleef bewaard onder een vrij recente, gedrukte kegelvormige bedaking (leien) met windwijzer. De romp heeft onregelmatig geplaatste, segmentboogvormige muuropeningen en stellinggaten ter hoogte van de smeerzolder. De moleninrichting is verwijderd. De molenaarswoning aan de Chaamseweg 43 bleef bewaard.