Traditioneel diephuis op de hoek van Hoogstraat en Vlasmarkt, uit het laatste kwart van de 16de of het eerste kwart van de 17de eeuw. Het pand had oorspronkelijk een trapgevel van acht treden met topstuk aan de Hoogstraat. Daarvan werd de tweeledige, door omlopende waterlijsten gemarkeerde top geopend door een drielicht samengesteld uit een rondboogluik tussen kloosterkozijnen. Zijde Vlasmarkt bekroonde een getrapt dakvenster van vier treden met topstuk de middenas. Architect Joannes Cornelius Buisseret paste het gebouw in 1857 voor eigen rekening aan tot zijn huidige, neoclassicistische vorm, door het slopen van de geveltop en het dakvenster. Hij wijzigde de begane grond tot winkelpui, de kruiskozijnen op de tweede verdieping van de zijgevel tot rechthoekige vensters, en voegde een klassiek hoofdgestel toe. De overige muuropeningen waren vermoedelijk al in de vroege 19de eeuw aangepast. Van Buisseret, ook actief als timmerman en aannemer, zijn in Antwerpen nieuwbouwprojecten geïdentificeerd uit de periode 1837 tot 1868, in conventionele neoclassicistische stijl.

Hoekhuis van drie bouwlagen en drie bij vier traveeën onder een afgesnuit en afgevlakt zadeldak (nokrichting loodrecht op de Hoogstraat, pannen). De gecementeerde en beschilderde lijstgevels zijn mogelijk opgetrokken in bak- en zandsteenbouw, verankerd door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. De begane grond is volledig verbouwd. Op de bovenverdiepingen, registers van rechthoekige vensters met hardstenen lekdrempel, vroegere kruiskozijnen. Het klassieke hoofdgestel is verdwenen, de kroonlijst vernieuwd.

Op de hoek Onze-Lieve-Vrouwebeeld toegeschreven aan de beeldhouwer Jan Engelbert Pompe, te dateren in het vierde kwart van de 18de eeuw. De Madonna werd in 1980 in opdracht van de Stad Antwerpen gerestaureerd. Dirk Lenaerts voerde in 2005 opnieuw restauratiewerken uit aan het beeld, het baldakijn en de lantaarn. Van deze ingreep dateert de huidige polychrome afwerking. Het natuurstenen beeld rust op een console uit terracotta. Beide gekroond, worden Onze-Lieve-Vrouw en het Kind staand voorgesteld. Vanaf een maansikkel vertrappelt de Madonna de slang, die kronkelt rond de console in de vorm van een globe met wolkendek. Het geheel wordt bekroond door een zinnebeeldige duif in een vergulde stralenkrans. Het ingesnoerde, polygonale baldakijn uit metaal, heeft een lambrekijn, vergulde kwasten en een kroon als topstuk. De smeedijzeren lichtarm met lantaarn is eveneens versierd met kwasten.