Neoclassicistisch winkelhuis volgens de bouwaanvraag uit 1851 opgetrokken in opdracht van de ‘bimbelotier’ Pierre Van Kaldekerken. Deze liet in 1852 ook het aanpalende hoekpand van Wijngaardbrug en Sint-Katelijnevest tot zijn huidige vorm verbouwen. Uit geen van beide bouwdossiers vallen de ontwerper of aannemer af te leiden. Pierre Van Kaldekerken (Venlo, 1777-?, 1856) had zich in 1800 te Antwerpen gevestigd en huwde er met Joanna Claeskens (Roermond, 1775-Antwerpen, 1845). De zaak werd voortgezet door Gerard Joseph Van Kaldekerken (Venlo, 1834-Antwerpen, 1909), een kleinzoon van zijn broer, die zich in 1857 te Antwerpen vestigde en er in 1863 huwde met Joséphine Lucia De Wolf (°Antwerpen, 1842). Hun oudste zoon Henri Van Kaldekerken (Antwerpen, 1866-Antwerpen, 1950), in 1890 gehuwd met Celina Hessels (Antwerpen, 1866-Antwerpen, 1932), liet het stucdecor van de gevel en de huidige art-nouveaupui toevoegen, naar een ontwerp door de architect Frans Stuyck uit 1903. Het pand leunt aan tegen de noordzijde van de Sint-Carolus Borromeuskerk.

Rijwoning van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel rust op een vereenvoudigde houten winkelpui met middenportaal en privé-inkom, vanaf een plint uit blauwe hardsteen. Het art-nouveau-schrijnwerk met typische roeden is bewaard, de pilasters en het entablement zijn verwijderd. De bovenbouw beantwoordt aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters met individuele lekdrempels. Deze zijn gevat in geriemde omlijstingen, onderling verbonden door casementen. Een klassiek hoofdgestel met een gelede architraaf, vlakke fries en een vernieuwde kroonlijst vormt de gevelbeëindiging.