Traditioneel diephuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat), uit de tweede helft van de 16de of de 17de eeuw. Uit de vroege 19de eeuw dateren de aangepaste vensterordonnantie en de laatclassicistische pui. De heer P.J. Ryssens-Van Camp liet in 1910 de trapgevel herstellen en de pui aanpassen door de architect Frans Reusens.

De gecementeerde trapgevel van acht treden met een overhoeks topstuk, is vermoedelijk opgetrokken in bak- en zandsteenbouw, verankerd door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. Uitgevoerd in blauwe hardsteen bestaat de pui uit een rechthoekige inkomdeur in een vlakke omlijsting met neuten en een gestrekte waterlijst, en rechthoekige winkelvensters vanaf een plint met geprofileerde afzaat. Uit 1910 dateren de houten vleugeldeur, de doorgetrokken waterlijst en het houten art-nouveau-schrijnwerk met roeden in zweepslagstijl van de winkelramen. Op de bovenverdiepingen, verkleinende registers van vroegere kruiskozijnen met kwarthol geprofileerde dagkanten. Deze werden in de vroege 19de eeuw aangepast en voorzien van individuele lekdrempels uit blauwe hardsteen. De tweeledige geveltop wordt in het eerste register geopend door een rechthoekig drielicht met een lager middenluik, kwartholle dagkanten en toegevoegde lekdrempels. Eenzelfde luik doorbreekt de topgeleding. Achtergevel: puntgevel met aandak.