Kruisweg van veertien staties en zeven kapellen van Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën, gelegen op de Kruisberg. Vermoedelijk oudste kruisweg van het land opklimmend tot 1460-1461, opgericht door een minderbroeder na een pelgrimstocht in Palestina. Aanvankelijke, beperkte kruisweg meermaals verwoest en hersteld. Heilige Kruiskapel opgericht vóór 1534, herbouwd in 1835 en vergroot in 1841 (zie gevelsteen in koor), Heilige Grafkapel van 1761, verwoest in 1944 en hersteld in 1947. Kruisweg in 1837 uitgebreid met twaalf staties en in 1891-1893 met de kapellen van Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën.

Over de berg verspreide, op regelmatige afstand van elkaar gelegen bakstenen pijlerkapelletjes onder leien zadeldakjes (nok loodrecht op de beukendreef); punt- (staties) of trapgeveltjes met betraliede rondboognis waarin reliëfs met taferelen van de lijdensweg en de Zeven Weeën.

Boven op de berg de Heilige Kruiskapel als twaalfde statie; éénbeukig kruiskerkje met schip van twee traveeën, transept van één travee en koor van één rechte travee met driezijdige sluiting. Beschilderde baksteenbouw onder haakse zadeldaken (kunstleien) met zeszijdig klokkentorentje, ritmerende lisenen, geprofileerde daklijst en rondboogvormige muuropeningen. Puntgevel op schouderstukken met muurvlechtingen. Rondboogdeur tussen pilasters onder omlopende bakstenen waterlijst. Volgens een fotografische opname van 1970 met bepleisterd en met imitatievoegen beschilderd interieur en calvarie in het koor.

Octogonale Heilige Grafkapel als veertiende statie, baksteenbouw met radvensters en rondboogdeur in vlakke baksteenomlijsting; interieur met volkse, gepolychromeerde afbeelding van het graf. Onderaan de berg, als laatste weekapel: grotere, rechthoekige kapel onder leien zadeldak (nok loodrecht op de dreef) met aandak. Baksteenbouw met baksteenfriezen. Puntgevel tussen pilasters met rondboogdeur en rondboognis. Interieur met in reliëf Christus' begrafenis (gesigneerd Steynen, 8/5/96).