Traditioneel diephuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, leien), uit de tweede helft van de 16de of de 17de eeuw. Architect Joannes Cornelius Buisseret paste de trapgevel in 1862 voor eigen rekening aan. De pui en insteekverdieping, oorspronkelijk een gedrukte rondboogarcade met sluitstenen en doorgetrokken imposten waarboven rechthoekige kozijnen met druiplijst, werden opengebroken tot de huidige hoge rondbogen. Van deze ingreep dateren verder de rechthoekige vensters van de tweede verdieping, waarvoor in de zijtraveeën de kruiskozijnen werden verlaagd en aangepast, en in de middenas een bolkozijn en een rondboogluik met sluitsteen en imposten. De vensters van de eerste verdieping waren al eerder aangepast. Van Buisseret, ook actief als timmerman en aannemer, zijn in Antwerpen nieuwbouwprojecten geïdentificeerd uit de periode 1837 tot 1868, in conventionele neoclassicistische stijl.

De gecementeerde trapgevel van zeven/acht treden met een overhoeks topstuk is vermoedelijk opgetrokken in bak- en zandsteenbouw, verankerd door smeedijzeren muurankers met gekrulde spie. Pui van hoge rondbogen met een middenportaal; van de oorspronkelijk opstand resten de geprofileerde sokkel en de druiplijsten. Op de bovenverdiepingen, registers van aangepaste, rechthoekige vensters, achtereenvolgens op doorgetrokken en individuele lekdrempels uit blauwe hardsteen. Het opschrift “ANNO” bekroont de tweede verdieping. De tweeledige, door waterlijsten gemarkeerde geveltop, wordt in het eerste register geopend door een drielicht, samengesteld uit kloosterkozijnen die een rondboogluik en een omlijste ronde oculus flankeren. Een rechthoekig luik doorbreekt de tweede geleding. Achtergevel: puntgevel met aandak.

Gecementeerde trapgevel (acht treden + aanzet overhoeks topstuk) uit de tweede helft van de 16de eeuw of de 17de eeuw, doch recenter aangepast (19de eeuw); drie traveeën en drie bouwlagen onder zadeldak (asbestleien).

Behouden muurankers met gekrulde spie. Rechthoekige vensters met (doorlopende) lekdrempels als 19de-eeuwse aanpassingen van de oorspronkelijke kruiskozijnen. Top gemarkeerd door verweerde waterlijsten: onder de onderste: Anno; verhoogd rondboogluik met sluitsteen tussen kloosterkozijnen en bekroond door oculus.

Op de begane grond vervangen getraliede rondboogvormige muuropeningen de voormalige kruiskozijnen, waarvan nog de druiplijsten resten.