Neogotische kloosterkerk van 1896-1897 naar ontwerp van J. Van den Plas. Eénbeukige kruiskerk met schip van vijf traveeën, transept van één travee en vlak afgesloten koor van twee traveeën, onder leien zadeldak. Sobere baksteenbouw met eenvoudige spitsboogvensters. Puntgevel met natuurstenen aflijning, centrale nis met Sint-Antoniusbeeld van beeldhouwer Fonteyne (1900). Laag, uitspringend portaal onder leien zadeldakje, spitsboogdeur. Links neogotische kapel op arduinen sokkel met gepolychromeerde piëta.

Bepleisterd en beschilderd interieur met kruisribgewelven op colonnetten met acanthuskapiteel. Muurschilderingen en glasramen (1927) met taferelen uit het leven van Sint-Antonius. Neogotisch mobilair, onder meer houten retabelaltaar; gepolychromeerde kruisweg.

Aansluitend voormalige kloostervleugel van het na brand herbouwde klooster van 1934-1935 naar ontwerp van J. Goeyvaerts. Vernieuwde bakstenen lijstgevel van vijf traveeën en twee bouwlagen onder leien zadeldak (nok parallel aan de straat) met aflijnende rondboogfries. Licht getoogde en rechthoekige vensters, laatstgenoemde onder segmentboogveld met decoratief metselwerk. Verdiepte rondboogdeur. Overige kloostervleugels gesloopt in 1994 ten behoeve van de tuin naar ontwerp van tuinarchitect F. Geerts aansluitend bij het rustoord van 1991-1993 naar ontwerp van architectenbureau Van Boxel.