Burgerhuis in neoclassicistische stijl op de hoek van Wolstraat en Oude Waag, gebouwd in opdracht van Hortence Maes naar ontwerp door de architecten Jean Baptiste en Emile Vereecken uit 1894. Voor de bouw werd een bestaand diephuis gesloopt met een traditionele kern uit de tweede helft van de 16de eeuw, de oorspronkelijke trapgevel aan de Oude Beurs en een laatclassicistisch gevelfront uit de vroege 19de eeuw aan de Wolstraat. Beide gevels waren respectievelijk in 1831 door de meubelmaker P.J. Stordiau-Verbuecken, en in 1846 door de slotenmaker en faiencehandelaar Jean Jacques Verbuecken, in neoclassicistische stijl aangepast.

Het hotel Maes behoort tot het latere oeuvre van Jean Baptiste Vereecken, die van 1893 tot 1906 met zijn zoon Emile geassocieerd was. Vanaf midden jaren 1860 bouwde hij een succesvolle carrière uit in dienst van de belangrijkste Antwerpse makelaars- en bankiersfamilies, zoals Havenith, Grisar, Pecher, Bunge, Meeûs, Kreglinger, Good en Nottebohm. Vader Vereecken ontwierp talrijke voorname hotels op de meest prestigieuze locaties van Antwerpen en Berchem zoals het Stadspark en het Prins Albertpark, naast grote aantallen burgerhuizen in nieuwe wijken als het Zuid, onder meer ook voor eigen rekening. Daarbij bleef hij trouw aan een conventioneel eclecticisme van neoclassicistische inspiratie. Vanaf midden jaren 1890 evolueerde de architectuurproductie van het bureau Vereecken, mogelijk onder invloed van zoon Emile, naar het rijker geornamenteerde neorenaissance- of neobarokidioom. Representatieve voorbeelden uit de beginjaren van de samenwerking tussen vader en zoon Vereecken zijn naast het ensemble in de Leysstraat, het hotel Vandevelde op de hoek van Louiza-Marialei en Rubenslei, en het hotel Pungs in de Beeldhouwersstraat. Vanaf 1906 zette Emile Vereecken de praktijk in eigen naam tot midden jaren 1920 voort, met herenhuizen, bank- en kantoorgebouwen in beaux-artsstijl.

Hoekhuis met dubbelhuisopstand van vier bij vier traveeën en twee bouwlagen onder een mansardedak (leien). De bepleisterde en beschilderde lijstgevels met schijnvoegen op de begane grond en een afgeronde hoekpenant, rust op een hoge, geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Nadrukkelijk horizontaal geleed door de puilijst en cordonvormende lekdrempels, beantwoorden de opstanden aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige deur- en vensteropeningen met onderdorpels. De bel-etage onderscheidt zich door geriemde vensteromlijstingen met oren, panelen boven de latei en gestrekte waterlijsten; balustraden accentueren de voorgevel aan de Wolstraat. In de zijgevel tekent zich de centraal ingeplante traphal af, door middel van een risaliet met getraliede traplichten. Een klassiek hoofdgestel met een gelede architraaf, casementen en metopen in de fries en een houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging; twee houten dakkapellen met pilasters en driehoekige frontons boven de voorgevel. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard.

Hoekhuis van twee verdiepingen onder pseudo-mansardedak met houten dakkapellen onder driehoekig fronton, waarvoor bouwtoelating van 1894 naar ontwerp van architecten J.B. Vereecken en zoon.

Bepleisterde en beschilderde lijstgevels op arduinen plint, gemarkeerd door doorgetrokken lekdrempels, puilijst, kordons en kroonlijst met tanden en klossen.

Benedenverdieping verlevendigd met imitatievoegen. Bovenvensters in riemomlijsting met oren, bekroond door gestrekte waterlijst; borstweringen van de voorgevel opengewerkt met balusters. Zijgevel vrijwel blind.