De Hogewegmolen is een korenwindmolen van het type houten standaardmolen met gesloten voet, opgericht in 1840 door Guillaume Verlinden. Waarschijnlijk betrof dit een verplaatsing van een oudere molen uit Antwerpen. Dat het voorwiel op de molenas nog is uitgevoerd als een armwiel, is immers typerend voor oudere constructies. Ook de snelle vervanging van de standaard en steenbalk, respectievelijk in 1868 en 1875, wijst er op dat deze molen ouder is dan 1840 (vermoedelijk tweede helft 18de eeuw). De molen was tot 1960 in bedrijf. In 1967 voerden de molenbouwers Caers uit Retie herstellingen uit aan de molen en sinds 1970 doet de molen dienst als buitenverblijf. In 1983 staken Paul en Rik Caers ook twee nieuwe Verhaegheroeden. Na een storm in 1990 werd de molen opnieuw gerestaureerd naar ontwerp van architect Paul Gevers.  

De Hogewegmolen wordt omgeven door een open, agrarisch gebied, bestaande uit een afwisseling van akkers en grasland en verder een aantal gegroepeerde hoogstambomen. De gesloten voet van de molen is uitgewerkt als een polygonale baksteenconstructie, het zogenaamde molenkot. De witgeschilderde houten molenkast heeft een leien kapeldak en herbergt twee koppels kunststenen van 1,5 meter.

Naast de molen, aan de straatzijde, bevindt zich een vroeg 20ste-eeuws nijverheidsgebouw dat bij de molen hoort.

Houten standaardmolen met gesloten voet als een polygonale baksteenconstructie, het zogenaamde molenkot. Houten molenhuis met leien kapeldak. De molen, niet ingetekend op de kaarten van Ferraris en Vandermaelen doch in de literatuur op basis van inscripties aangehaald met mogelijke bouwdata gaande van de tweede helft van de 18de eeuw tot 1842, werd in 1841 van elders (Antwerpen) naar hier overgebracht. Herstel van de molen in 1967, het plaatsen van nieuwe geklonken roeden in 1983 en restauratie na de stormschade van 1990 naar ontwerp van P. Gevers.