Traditioneel diephuis van drie/twee traveeën, twee bouwlagen en een insteekverdieping onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen), uit de tweede helft van de 16de of de 17de eeuw. In opdracht van Julien Pittoors werd het pand gerenoveerd naar een ontwerp door de architect Walter Toubhans uit 1970, uitgevoerd vanaf 1971. De gevelrestauratie bestond uit het decaperen en herstellen van het bak- en zandsteenparement. Verder voorzag het ontwerp in de opdeling van de begane grond door een insteekverdieping, bestemd als garage (gewijzigd tot winkel), inkomhal en beeldhouwersatelier, met reconstructie van de pui.

De trapgevel van zes treden met de aanzet van een overhoeks topstuk, is opgetrokken in bak- en zandsteenbouw met speklagen, verankerd door muurankers met gekrulde spie. Deze rust op een gereconstrueerde, pseudo-traditionele pui en insteekverdieping, met geprofileerde posten en lateien op kraagstenen uit witte natuursteen. Op de eerste verdieping, twee vroegere kruiskozijnen, met behouden, kwarthol geprofileerde negblokken en druiplijsten. De tweeledige, door waterlijsten gemarkeerde geveltop, wordt in het eerste register geopend door een rechthoekig drielicht met kwartholle negblokken en druiplijsten. Daarvan is het bredere en lagere middenluik aangepast met een lekdrempel. Een rechthoekig luik met kwartholle negblokken en een druiplijst waarop een balkgat aansluit, doorbreekt de topgeleding.