De Beermolen of Oostmolen is een stenen koren- en oliewindmolen van het type bovenkruier (bergmolen) uit 1873.

Al in 1801 kreeg Jan Baptist De Kinderen toelating om op Terlo een graanwindmolen op te richten en vier jaar later werd hier ook een oliemolen aan toegevoegd. Deze eerste molen was een houten achtkante bovenkruier. In 1873 bouwde men rond deze houten romp een stenen mantel. De molen werd in 1929 beschadigd door een blikseminslag en in 1943 beschermd als monument. In 1957 legde de laatste molenaar Jozef Victor Diels de molen stil. In 1966 volgde een herstelling (weliswaar niet maalvaardig) en in de jaren 1970 een uitbreiding met een achter de molenberg verscholen woonhuis.

De romp is aan één zijde wit geschilderd en heeft rondboogvormige muuropeningen onder een waterlijst en steigergaten. De molen heeft een vang met vangtrommel en een volledig gietijzeren molenas van Van Aerschot uit Herentals. Mogelijk zijn ook de roeden (met nagels met bolle kop) door Van Aerschot vervaardigd.

Oorspronkelijk houten molen van 1801, in steen herbouwd circa 1873 (zie mutatieschets kadaster), hersteld in 1966 en in jaren 1970 uitgebreid met een achter de molenberg verscholen woonhuis. Deels beschilderde beltmolen van het type bovenkruier met rondboogvormige muuropeningen onder waterlijst, steigergaten. Omringende siertuin.