Historiek

Georiënteerde neogotische kruiskerk, ter vervanging van een vermoedelijk 16de-eeuwse kerk; gebouwd in verschillende fasen van 1847 tot 1853 naar ontwerp van E. Gife, met bewaarde toren uit de 16de eeuw. De twee bovenste geledingen van de toren werden vernieuwd in 1898 naar ontwerp van de provinciale architect P.J. Taeymans. Omringend, deels omhaagd, deels ommuurd kerkhof met enkele bewaarde grafstenen; bewaarde neogotische toegangspoort met ijzeren hek tussen arduinen pijlers onder bekronend kruis, van circa 1870. Algemene restauratie aan de gang (najaar 1998).

Beschrijving

De plattegrond van deze longitudinale kruiskerk vertoont een in het schip ingebouwde westtoren met aansluitend driebeukig schip van vier traveeën, uitspringend transept van één travee met vlakke sluiting en koor van twee rechte traveeën met driezijdige sluiting, tussen annexen. Opgetrokken uit baksteen onder leien zadeldaken.

Ingebouwde westtoren van drie geledingen met overhoekse, versneden steunberen onder leien tentdak; westgevel geopend door een gewijzigde korfboogdeur en bekronend spitsboogvenster in doorlopende spitsboogomlijsting aangebracht naar ontwerp van E. Gife van 1853; de hogere geleding, nagenoeg gesloten op enkele lichtgleuven na, vertoont diverse gedichte muuropeningen; de bovenste geleding bevat spitsbogige galmgaten en steigergaten.

Het overige gedeelte van de kerk is vrij homogeen en sober met spitsboogvensters voorzien van neogotisch maaswerk tussen ritmerende, versneden steunberen; omlopende baksteenfries.

Interieur

Bepleisterd en homogeen beschilderd interieur; de laatste resten van de oorspronkelijke polychromie verdwenen in 1977: spitsboogarcade met natuurstenen zuilen voorzien van een koolbladkapiteel; kruisribgewelven en koor met straalgewelf.

Mobilair

Beeldhouwwerk: diverse 18de-eeuwse beelden, op het moment van de inventarisatie opgeborgen in de pastorie omwille van de algemene restauratie; retabel van de Heilige Margaretha van Antiochië, middenstuk als gepolychromeerd afgietsel van het retabel van Hulshout, tweede helft 19de eeuw, beschilderde zijluiken uit de eerste helft van de 16de eeuw, in 1891 hersteld door L. Maillard; neogotisch Onze-Lieve-Vrouwretabel, naar ontwerp van E. Gife, uitgevoerd door beeldhouwer J. De Ceuster, 1866-1871.

Meubilair in neogotische stijl, tweede helft van de 19de eeuw: stenen hoofdaltaar, J. De Bethune; eikenhouten altaar van de Heilige Rozenkrans, gebeeldhouwd door L. Blanchaert, geschilderd door Bressers; preekstoel, H. Peeters Dievoort, 1876; koorgestoelte en biechtstoel in de noordelijke kruisbeuk door L. Blanchaert; opvallende romaanse doopvont van arduin met vier maskers, 12de eeuw, volgens ontwerp van 1907 gerestaureerd door de Turnhoutse beeldhouwers Napoleon en Cesar Daems, onder leiding van architect L. Corthouts (Leuven); glasramen van 1859, J. De Bethune en Verhaegen, heden tijdelijk weggenomen voor restauratie; diverse grafstenen van de 16de tot de 19de eeuw, onder meer gegraveerde grafplaat van Lodewijc van Leefdael (+1538), messing.