Burgerhuis in neoclassicistische stijl op de hoek van Zirkstraat en Stoelstraat, gebouwd naar een ontwerp door Edmond Leclef uit 1874. Opdrachtgevers waren C. Van de Zanden, als handelsagent verbonden aan de firma E. Liebrechts (Raapstraat), en zijn broer A. Van de Zanden. In hun opdracht ontwierp de architect Joseph Antoine Hompus, die hogerop in de Zirkstraat woonde, al in 1873 een gelijkaardig pand voor dit perceel.

Het hotel Van de Zanden behoort tot de vroegste zelfstandige realisaties van Edmond Leclef, die de succesvolle praktijk van zijn in 1878 overleden vader Heliodore Leclef zou voortzetten. Met statige herenhuizen voor de hogere burgerij, drukten vader en zoon Leclef tijdens de jaren 1870 hun stempel op de Leien. Vermoedelijk actief tot zijn overlijden in 1902, evolueerde de architectuur van Edmond Leclef van een door de Lodewijk XVI-stijl geïmpregneerd neoclassicisme, in de jaren 1880 naar een kleurrijk eclecticisme met invloeden van de neo-Vlaamserenaissance-stijl.

Voorname rijwoning met dubbelhuisopstand van zeven traveeën en drie bouwlagen, oorspronkelijk onder een zadeldak, dat in de naoorlogse periode werd vervangen door de huidige pseudo-mansarde. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met schijnvoegen op de begane grond, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst, legt de compositie de klemtoon op het middenrisaliet. Dit laatste wordt gemarkeerd door de koetspoort met pilasters, waarboven een balkon met smeedijzeren borstwering op voluut- en acanthusconsoles, en een deurvenster in een geriemde omlijsting met sluitsteen. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters, met cordonvormende lekdrempels op begane grond en eerste verdieping. De vensters met individuele lekdrempels van de lagere tweede verdieping doorbreken de gelede architraaf van het klassieke hoofdgestel, en zijn hogerop gevat in geriemde omlijstingen. Een gekorniste houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Smeedijzeren inkomdeur en keldertralies uit het interbellum. Vrijwel blinde, onversierde zijgevel

Neoclassicistisch dubbelhuis van zeven traveeën en drie bouwlagen + toegevoegde dakverdieping, met bouwtoelating van 1874 naar ontwerp van architect Edmond Leclef.

Vrij sobere gevel met middenrisaliet, gekorniste puilijst met centraal balkon boven de met imitatiebanden verlevendigde benedenverdieping op arduinen plint; doorlopende lekdrempels op bel-etage in gekorniste kroonlijst op tanden en klossen. Rechthoekige vensters, per drie gekoppeld in de zijtraveeën; op de lagere derde bouwlaag steunend op afzonderlijke lekdrempels en telkens gemarkeerd door een geriemde omlijsting uitlopend op de imposten. Meer uitgewerkte muuropeningen in het risaliet: rechthoekige koetspoort geflankeerd door stijlen met langwerpige spiegels onder uitgewerkte consoles van het balkon; deurvenster van de hoofdverdieping opgenomen in de geriemde omlijsting met voluutsluitsteen tussen gestrekte festoenen. Fraai balkonhek. Houtwerk vervangen door metalen ramen en deur; meest gewijzigde raamindeling en toegevoegde luifels op begane grond.