Volgens literatuurbronnen van 1860; bevestigd door de Vandermaelenkaart (midden 19de eeuw) waar nog geen aanduiding is en een militaire kaart van 1870 waar de kapelletjes wel voorkomen; de twee grotere kapellen en de reliëfs zijn volgens de literatuur mogelijk zelfs ouder; gerestaureerd in 1992, heringewijd in 1993, zie plaatselijk infobord.

De kruisweg werd opgericht op een omhaagd langgerekt perceel te midden van een landelijke omgeving. Ensemble bestaande uit een grotere Onze-Lieve-Vrouwekapel ten noorden, een rij van dertien pijlerkapelletjes met ervoor een bidbankje en ten zuiden een kapel zogenaamd "de Calvarieberg". Samen vormen zij de veertien staties van de kruisweg, waarvan de eerste statie zich bevindt in de Onze-Lieve-Vrouwekapel, een bakstenen kapel op rechthoekige plattegrond met driezijdige sluiting, onder zadeldak (nok parallel aan de straat, leien); koor en voorzijde opgetrokken uit rode baksteen, zijgevels van gesinterde baksteen; puntgevel met betraliede segmentboogdeur tussen flankerende lisenen van gesinterde baksteen; top met rondboognisje voor heiligenbeeld en medaillon met opschrift "o maria toon dat gij mijn moeder zijt"; omlopende baksteenfries en mijterboogvensters met ijzeren roeden.

Bepleisterd interieur met tongewelf en beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën. Dertien bakstenen pijlerkapelletjes met rondboognisje onder zadeldak (nok loodrecht op de straat, leien). In de nisjes bevinden zich de terracotta-reliëfs met de staties van de kruisweg. De polygonale kapel zogenaamd "Calvarieberg" is eveneens opgetrokken uit rode en zwarte baksteen onder zinken helm; in deze kapel bevinden zich een houten kruis en twee speren.