Voorgevel met gedichte muuropeningen, overblijfsel van het huis zogenaamd "de (witte) Engel" (oorspronkelijk adres Zwartzustersstraat 10-12 in Antwerpen). In 1971 wegens bouwvalligheid gesloopt, en vervolgens in het Openluchtmuseum te Bokrijk, binnen de afdeling "Oude Stad" gereconstrueerd. Het omvat een voorgebouw, grondig verbouwd in de 19de eeuw, doch met een behouden houten achtergevel uit de 15de eeuw; een oostelijk bijgebouw met bakstenen scheimuren en een houten westgevel uit de 15de eeuw, en een bak- en zandstenen achtergebouw in traditionele stijl uit de 16de eeuw.
DE BARSEE L. 1975: Het huis "de (witten) Engel", het eerste huis in "de Oude Stad", in het Openluchtmuseum van Bokrijk, Vlaanderen 24.147.
DE BARSEE L. 1973: Het eerste huis in "de Oude Stad", Volkskunde 74.3.
LAENEN M. 1975: Het middengebouw van het huis "de (witte) Engel" te Antwerpen als revelatie van de Antwerpse stedelijke profane bouwwijze in hout, in Miscellanea Prof. Em. Dr. K.C. Peeters, Antwerpen, 390-412.
LAENEN M. 1975: Middeleeuwse huizen met houten gevels te Antwerpen, onuitgegeven verhandeling Katholieke Universiteit Leuven, 54-82.
Bron: GOOSSENS M. & PLOMTEUX G. met medewerking van LINTERS A., STEYAERT R., ILLEGEMS P. & DE BARSÉE L. 1976: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3na, Brussel - Gent. Auteurs: Plomteux, Greet; Goossens, Miek Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
De aanvang van de kelderwerken voor het pand De Witte Engel vormde de symbolische eerste steen van de Oude Stad in Bokrijk op 30 augustus 1973. Dit pand was het enige gebouw dat voor dit deel van Bokrijk integraal werd gedemonteerd en overgebracht. Het gebouw was waardevol omwille van de historische kern en de houten achtergevel die al in 1953 werd beschermd als monument. De herbouw van het pand in Bokrijk werd geargumenteerd door te stellen dat het pand dreigde in te storten door jarenlange verkrotting en alle onderdelen dan verloren zouden gaan. Bovendien was restauratie in situ omwille van die acute staat niet meer mogelijk, enkel reconstructie. Omwille van de inspanningen die Bokrijk hiervoor wilde nemen, leek dit de beste optie. Het stadsbestuur van Antwerpen besliste al in 1968 om vanuit veiligheidsoverwegingen over te gaan tot de sloop, maar dit werd uitgesteld tot maart-april 1971 zodat in de tussentijd contacten gelegd konden worden met Bokrijk om de waardevolle onderdelen zorgvuldig te laten demonteren en te schenken aan het Openluchtmuseum.
VERHELST J. 2013: Een hart voor de stad: Monumentenzorg in Antwerpen onder Lode De Barsée (jaren 1950-1980), onuitgegeven masterproef, Artesis Hogeschool Antwerpen, Monumenten-en Landschapszorg, 102-103.