Villa bijgenaamd "De Villa", beschermd als monument bij Ministerieel Besluit van 12.12.2002. Villa uit het interbellum naar stijl aansluitend bij de nieuwe zakelijkheid en binnen de regio veeleer zeldzaam als uiting van modernistische woningbouw. Volgens mondelinge bron gebouwd in 1936 door het echtpaar Van Assche-Macharis, volgens het kadasterarchief in 1938 als nieuw gebouwde woning geregistreerd. Naam van de architect niet bekend, geen bouwplannen tot nog toe teruggevonden. De omringende tuin was oorspronkelijk tot tweemaal dieper dan nu.

Villa van twee bouwlagen op kelderverdieping, met kenmerkende compacte en functionele plattegrond, weerspiegeld in een sobere vormgeving; afwisseling door het spel met uitspringende volumes, de contrastwerking tussen horizontale en verticale gevelaspecten, tussen rechte hoeken en afgeronde elementen. Naar materiaalgebruik is het bouwwerk eveneens illustratief voor de nieuwe zakelijkheid. Metselwerk in donkerbruine baksteen, de plint met verticaal voegwerk. Voorts contrasterende gewitte gecementeerde banden, waaronder een omlopende boord onder de overstekende gootlijst (heden met kunststof bekleed). Typerende bekleding van hoek- en tussenstijlen van de vensters met rechthoekige, zwarte geglazuurde tegels. Toepassing van beton in de constructie is uitdrukkelijk zichtbaar in de opvallende portiek die de toegang vormt van de buitenkeldertrap tegen de rechter zijgevel; de afgeronde luifel rust op ronde steunen. Hoger opgaand balkvormige volume van het trappenhuis met één afgeronde hoek; nog geaccentueerd door een hoge vensterpartij bestaande uit vier karakteristieke laddervensters met gekleurde glas-in-loodramen met voor de periode kenmerkend gestructureerd glas, verschillend per kleur. De glas-in-loodramen vormen samen twee landschapstaferelen in een vloeiend gestileerde stijl met flora en fauna als thema; voor de benedenverdieping met waterplanten en vissen; voor het hoge trappenhuis erboven: met bomen, vogels, pauwen. Karakteristieke deurportiek met uitspringend volume op de rechter voorgevelhoek; de luifel met afgeronde hoek; ook de gesloten leuning in metselwerk van de portiek is aan één zijde afgerond. Brede liggende vensters leggen horizontaliserende accenten. Voordeur met nog de originele houten deur; ruim deurlicht waarvan het ijzerwerk een typerende horizontale verdeling en cirkelmotieven vertoont; het keldervenster in de voorgevel met traliewerk met een verwante verdeling.

Het interieur bewaart zijn originele indeling. Functionele "natte" ruimten zijn als een koker boven elkaar geplaatst: de kelderruimte met verwarmingsapparatuur, de keuken en badkamer. Oorspronkelijke tegelvloeren bleven behouden evenals de sobere schilderdeuren. Ook de originele houten trap met volle leuning en geometrisch gestileerde trappaal zijn als typisch interieurelement bewaard gebleven.