De woning in neogotische stijl werd gebouwd in 1886 in opdracht van aannemer en stadsarchitect Vincent Reychler (1830-1897) en zijn echtgenote Angelique De Keyser (1835-1921). Een gevelsteen in de trapgevel toont de emblemen van de bouwkunde en vermeldt het bouwjaar Anno 1886. De architect is niet met zekerheid gekend, vermoed wordt dat de stiefzoon van de bouwheer, architect Frans Van Wassenhove, optrad als ontwerper. Het huis werd in 1909 eigendom van de zoon van de bouwheer, Philibert, eveneens aannemer. Eind van de jaren 1930 werd de woning verworven door Gabriël Goethals-Alleman en als modehuis ingericht. Een ingemetselde arduinen banderol boven de deur vermeldt nog steeds "G. Goethals-Alleman Moden". Beschermd als monument bij MB van 30.04.2004.
Het rijhuis is opgetrokken uit rode baksteen onder een hoog zadeldak met leien. De voorgevel telt vier traveeën en twee bouwlagen op een natuurstenen plint. De twee linker traveeën lopen uit in een trapgevel, die oorspronkelijk voorzien was van een sierlijke bekroning in smeedijzer. De geveltop bevat nog een kruiskozijn en wordt verlevendigd met kenmerkende sierankers. De gevel wordt geritmeerd door Brugse traveeën, een stijlelement uit de Vlaamse late gotiek waarbij twee of drie vensters boven elkaar opgenomen zijn in een nis die door een boog gedekt wordt. Het boogveld wordt verfraaid door siermetselwerk met driepas. De vensters bezitten arduinen kruiskozijnen die op de begane grond voor houten kozijnen geplaatst zijn, afgesloten met ijzeren rolluiken. De spitsboogvormige deur in de derde travee is vermoedelijk in de twintiger jaren vervangen door een beglaasde deur met kunstsmeedwerk verfraaid met een omlopend bladmotief. Rechts naast de deur is in een spitsboognisje een voetenschraper aangebracht. De vierkante bakstenen erker onder leien dakje, uitkragend boven de ingang vormt een sterk decoratief element in de voorgevel. Ook de houten dakkapellen in het zadeldak vallen op door de versierde kapjes. De zijpuntgevels zijn afgewerkt met muurvlechtingen en eindigen in decoratief uitgewerkte bakstenen schouwen. In de eenvoudige, gecementeerde achtergevel valt het trapvenster op met zijn kleurrijke glasvulling van latere datum. Achter het woonhuis zijn dienstvertrekken zoals keukens, bergplaatsen, en een later opgetrokken veranda gebouwd in een bouwstijl zonder noemenswaardigheden.
Interieur. De gang is belegd met zwarte en witte vloertegels volgens een geometrisch patroon. De later aangebrachte marmerimitatie aan de wanden verbergt een oudere neogotische steenschildering, getuige de afbladderende marmering aan de trap. De gang leidt naar een eenvoudige houten bordestrap met ronde houten trappaal.Aan de straatzijde links bevindt zich een salon gestoffeerd in neogotische stijl met imitatiehouten lambrisering en plafond, een zwarte marmeren schouw met betegelde stookplaats met blauw en geel motief en een bewaarde koperen luchter. De twee ineen lopende kamers aan de rechterkant van de gang bewaren de oorspronkelijke vloer met tegeltapijt en één authentieke marmeren schouw. De doorgang tussen voor- en achterkamer is vernieuwd.
