Bierpakhuis aan de Ankerrui met paardenstal en koetshuis in de Stijfselstraat, een complex in eclectische stijl naar een ontwerp door de architect Frans Stuyck uit 1883. Opdrachtgever was de brouwer Félix François Royers-Robyns, sinds 1858 eigenaar van brouwerij De Zon aan de overzijde van de Ankerrui, die in werking was tot de onteigening in 1931 voor de bouw van de Waaslandtunnel.

Het bierpakhuis van brouwerij De Zon behoort tot de vroege realisaties van Frans Stuyck, die omstreeks 1875 debuteerde, en zijn carrière kort na de Eerste Wereldoorlog afsloot. Veeleer conventioneel van aard, volgt zijn oeuvre in gematigde vorm de heersende stijlstromingen.

Bierpakhuis

Bierpakhuis van drie bouwlagen en drie traveeën onder zadeldak (nok loodrecht op de straat). Puntgevel uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, met spaarzaam gebruik van witte natuursteen en blauwe hardsteen, voorzien van fraaie, smeedijzeren sierankers. De bovenbouw wordt geritmeerd door venstertraveeën gevat in verdiepte nissen onder gedrukte driepasboog. Gebeeldhouwde reliëfs in de boogvelden verbeelden een stralende zon met vrouwelijke gelaatstrekken, als verwijzing naar de huisnaam van de brouwerij. Kleine getoogde of rechthoekige vensters, oorspronkelijk met ijzeren roedeverdeling, alterneren met ronde verluchtingsgaten. De centrale steekboogpoort en de flankerende benedenvensters boven keldergaten werden verbouwd tot garagepoorten.

Het onderkelderde bierpakhuis is opgetrokken uit baksteenmetselwerk met een aanzienlijke muurdikte, bedoeld voor een optimale klimaatbeheersing, nodig voor het bewaren van bier op een constante temperatuur. Oorspronkelijk was het gebouw dat behalve lagerruimten ook gistkuipen en afvulinstallaties huisvestte, via een 33-meter lange roodkoperen buis onder de straat door verbonden met de brouwerij. De driebeukige structuur bestond oorspronkelijk uit bakstenen troggewelven gevat in roosteringen van ijzeren I-balken, die rustten op gietijzeren kolommen met geprofileerde kolomkop op opleggingen. De zolder bedoeld voor de opslag van granen, had een houten vloer. Ondanks ingrijpende verbouwingen met gebruik van gewapend beton, zijn nog delen van de structuur bewaard. Vernieuwd schrijnwerk.

Paardenstal en koetshuis

Paardenstal en koetshuis van drie bouwlagen en vijf traveeën onder zadeldak. Eenvoudige lijstgevel uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband met spaarzaam gebruik van witte natuursteen en blauwe hardsteen. Geleed doorkordonvormende lekdrempels, wordt de opstand gemarkeerd door een twee traveeën breed zijrisaliet. Staldeur in de linker traveeën, twee koetspoorten onder ijzeren I-balk met rozetten in de rechter traveeën. Verder regelmatige registers van getoogde bovenvensters met sluitsteen, en klassiek hoofdgestel. Vernieuwd schrijnwerk.

Pakhuis (einde 19de eeuw) van vier bouwlagen, drie traveeën met puntgevel (nok loodrecht op de straat). Venstertravee in verdiepte nissen onder gedrukte driepasboog, met boven openingen der derde bouwlaag in linkse en rechtse travee, en boven opening der vierde bouwlaag in middentravee bas-reliëf met vrouwengelaat in zonnesymbool; vensters met ijzeren roedeverdeling; fraaie sierankers. De begane grond en het interieur werden tot garages verbouwd; interieur vernieuwd door middel van beton, doch op sommige plaatsen oude gietijzeren kolommen met geprofileerde kolomkop op opleggingen - waarop breide troggewelven tussen ijzeren I-balken - nog merkbaar.