Laatclassicistisch burgerhuis met dubbelhuisopstand van zeven traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat, pannen), in zijn huidige vorm te dateren in het laatste kwart van de 18de of het eerste kwart van de 19de eeuw. De traditionele kern van het pand, mogelijk een samenstel van twee huizen, klimt minstens op tot de 17^de eeuw. In 1854 liet Trophime de Browne de neoclassicistische deuromlijsting aanbrengen. Uit het bouwdossier van deze ingreep vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. De bouwheer valt mogelijk te identificeren met ridder Trophime de Browne de Tiège (Parijs, 1820-Antwerpen, 1872), die in 1843 huwde met Marie de Backer (1818-1898). Afkomstig uit Ierland, had de familie de Browne zich in het begin van de 19^de eeuw in België gevestigd.

De gedecapeerde lijstgevel opgetrokken uit baksteenmetselwerk, rust op een plint afgedekt met doorgetrokken lekdrempels uit blauwe hardsteen. De traditionele kern wordt aangegeven door smeedijzeren muurankers op de eerste twee bouwlagen, kwarthol geprofileerde negblokken en resten van een speklaag uit zandsteen op de begane grond. Regelmatig van ordonnantieschema, is de opstand opgebouwd uit verkleinende registers van rechthoekige vensters met hardstenen dorpels en geprofileerde dagkanten. De brede, rechthoekige inkomdeur in de derde travee, is gevat in een geprofileerde hardstenen omlijsting met neuten. Vernieuwde kroonlijst.