De Poedermolen, ook wel gekend als molen Debruyckere, was een stenen stellingmolen, die in 1847 werd opgetrokken als een korenmolen. Deze stenen molen diende de in 1846 afgebrande houten molen te vervangen, die op de zuidoostelijke hoek van de vroegere stadswal stond, tegenover de nieuwe stenen molen (zie Ferrariskaart van rond 1775). Rond 1900 was er een stoommachine aanwezig, maar er werd toen ook nog met de wind gemalen. De molen werd in 1921 ontmanteld en afgeknot. Enkel het onderste deel van de conische romp met poorten onder getoogde strekkenlaag en rondboogvensters bleef na renovatie in 2013 behouden.

Zogenaamde Poedermolen. Molenromp van de stenen stellingmolen opgericht in 1847 door F. De Vos, ter vervanging van de oude, in 1846 afgebrande houten molen, gelegen op de zuidoosthoek aan de vroegere stadswal, conder de 18de-eeuwse kaart van de Ferraris, tegenover de nieuwe molen. De korenmolen werd ontmanteld en afgeknot in 1920. Enkel nog het onderste deel van de romp bleef behouden en is in gebruik als bergplaats.