Neoclassicistisch burgerhuis oorspronkelijk met enkelhuisopstand, volgens de bouwaanvraag uit 1850 opgetrokken door de heer H. Le Corbesier. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Het betrof de aanpassing van een oudere kern met hetzelfde volume en een rondboogpoort in de linker travee. De nieuwe lijstgevel beantwoordde aan een regelmatig ordonnantieschema met een rechthoekige, vlak omlijste koetspoort in de rechter travee, verkleinende registers van rechthoekige vensters met individuele lekdrempels, en een klassiek hoofdgestel. De weduwe Le Corbesier liet in 1855 een inkomdeur openen in de voorlaatste travee. In opdracht zoon of kleinzoon H. Le Corbesier, directeur van de Société Anonyme des Tramways Nationaux, verbouwde de aannemer Jules Van Beylen het pand in 1892 tot de toestand voor de sloop. Van deze ingreep dateren de pui met dubbelhuisopstand, de plint, puilijst en vensteromlijstingen, de interieurindeling met centrale traphal en de achterbouw met bovenlichten. Het gebouw is samen met de aanpalende panden Arenbergstraat 3 en 5 omstreeks 1987 gesloopt voor een nieuwbouwcomplex.

Rijhuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel rust op een hardstenen plint. Pui met brede, rechthoekige vleugeldeur en flankerende, getraliede vensters in vlakke omlijstingen, afgewerkt met een geprofileerde puilijst. Verkleinende registers van rechthoekige bovenvensters in geriemde omlijstingen, op de eerste verdieping vanaf de puilijst, op de tweede verdieping met onderdorpels. Een klassiek hoofdgestel samengesteld uit een gelede architraaf, een vlakke fries en een houten kroonlijst op klossen vormt de gevelbeëindiging.