Laatclassicistisch herenhuis, oorspronkelijk het linker en best bewaarde pand van een geheel van twee identieke, volgens spiegelbeeldschema gekoppelde woningen. Het geheel waarvan ook het rechter pand in aangepaste vorm nog bestaat, werd in 1807 opgetrokken in opdracht van jonkheer Joseph Charles Henri Jean-Népomucène della Faille de Leverghem (Antwerpen, 1754-1822), wiens hotel aan de Lange Gasthuisstraat zich in hetzelfde bouwblok bevond. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. De bankier en liberaal senator Jean Baptiste Everaerts (Antwerpen, 1818-Mortsel, 1904) liet in 1892 door aannemer Ludovicus Joannes Alexander de plint toevoegen, en in 1898 door architect Jean De Coster de benedenvensters verlagen.

Herenhuis van bel-etagetype met dubbelhuisopstand. Met een gevelbreedte van vijf traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. Oorspronkelijk vlak bepleisterd en beschilderd met schijnvoegen en hanekammen op de begane grond, rust de lijstgevel sinds 1892 op een gewelfde plint uit blauwe hardsteen met een opvallend voluutvormig profiel. Begin 20ste eeuw kreeg de gevel gecementeerd imitatieparement met vensteromlijstingen. Geleed door de kordonvormende lekdrempels van de bel-etage, beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters, later verlaagd op de gedrukte begane grond, en met individuele lekdrempel op de tweede verdieping. Rechthoekige koetspoort met vlakke omlijsting in de middenas. Een klassiek hoofdgestel met architraaf, fries en kroonlijst op klossen vormt de gevelbeëindiging. Houten deur- en vensterschrijnwerk; smeedijzeren keldertralies en parapetten.

Gecementeerde lijstgevel met vijf traveeën en drie bouwlagen, vertoont een zelfde ordonnantie als nummer 10; waarschijnlijk eenheidsbebouwing. Vensters zijn echter nog voorzien van platte banden en sleutels.