Herenhuis met een traditionele kern die minstens opklimt tot de 17^de eeuw. Emmanuel Gerard Nicolaas van Kieldonck, vrederechter van het eerste arrondissement van Antwerpen, liet in 1806 de kruiskozijnen van de bovenverdieping aanpassen tot rechthoekige vensters. Vermoedelijkelijk was de laatclassicistische koetspoort, te dateren omstreeks 1800 en vermeld in de bouwaanvraag, al eerder aangebracht. J.F. Van Cuyck voegde in 1856 de smeedijzeren traliehekken van de begane grond toe. Oorspronkelijk slechts twee bouwlagen hoog, met een vlak bepleisterde lijstgevel, werd het pand tot zijn huidige vorm verbouwd in opdracht van Gustave Van Cuyck-Coetermans, naar een ontwerp door de architecten Léonard en Henri Blomme uit 1886. Daarbij werden de tweede verdieping, het middenrisaliet de puilijst en het stucdecor toegevoegd. De bouwheer was makelaar in granen en zaden, vennoot van de op dit adres gevestigde firma G. Van Cuyck & Van den Bosch.

Het project behoort tot het vroege gemeenschappelijke oeuvre van de gebroeders Blomme, die tussen 1876 en 1906 voor tal van bouwprojecten samenwerkten. Daarnaast voerden beiden ook in eigen naam belangrijke architectuuropdrachten uit, en bekleedde Léonard Blomme van 1869 tot 1899 het ambt van provinciaal architect voor het arrondissement Mechelen. Tot hun belangrijkste gezamenlijke realisaties behoren het Jongensweeshuis uit 1876-1881 in de Durletstraat, het Gemeentehuis van Borgerhout uit 1886-1889, en tijdens de jaren 1890 een reeks vastgoedprojecten voor de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in de wijk Zurenborg. In tegenstelling tot de neo-Vlaamserenaissance-stijl die al deze projecten consequent kenmerkt, pasten de gebroeders Blomme voor privé-opdrachten als deze even vaak het destijds conventionele neoclassicisisme toe.

De rijwoning met dubbelhuisopstand omvat vier traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok parallel aan de straat). De bepleisterde en beschilderde lijstgevel, met schijnvoegen op de begane grond, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, legt de compositie de klemtoon op het gedesaxeerde middenrisaliet. De vroeg-19de-eeuwse, hardstenen poortomlijsting met ingediepte pilasters, een sluitsteen en imposten met guttae, en een gestrekt entablement op trigliefconsoles met rozet, behoort tot de oorspronkelijke bouwperiode. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters, getralied op de begane grond, in geriemde omlijsting op de bovenverdiepingen, de topgeleding geaccentueerd door voluutconsoles met diamantkoppen onder de lekdrempels, en een driehoekig fronton in het risaliet. Een klassiek hoofdgestel met gekorniste houten kroonlijst op klossen vormt de gevelbeëindiging. Bewaarde houten inkomdeur, vensterschrijnwerk en gietijzeren voetschraper.