Neoclassicistisch burgerhuis met dubbelhuisopstand, te dateren in de eerste helft van de 19de eeuw. Het bouwdossier werd niet teruggevonden, bouwheer ontwerper noch aannemer zijn gekend. Oorspronkelijk slechts drie bouwlagen hoog, liet de kleermaker Bernard Goethals het pand in 1893 door architect Isidore Smets tot zijn huidige volume verbouwen. Daarbij werd de lagere tweede verdieping verhoogd en de derde verdieping toegevoegd. Smets, zoon van de aannemer Louis Smets-Crispyn, lijkt in Antwerpen actief te zijn geweest van kort vóór 1880 tot omstreeks 1905. Van zijn hand zijn tot op heden vooral burgerhuizen in conventionele neoclassicistische stijl bekend

Met een gevelbreedte van zes traveeën omvat de rijwoning vier bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met plint beantwoordt aan een regelmatig ordonnantieschema, dat de klemtoon legt op de middenas. Een register van rondboogvensters met geprofileerde lekdrempel en waterlijst op doorgetrokken imposten, markeert de tweede verdieping als bel-etage. Het rechthoekige middenportaal is gevat in een hardstenen omlijsting met imposten en een gestrekt entablement op voluutconsoles. Verder registers van rechthoekige vensters met lekdrempel op de begane grond en de twee bovenste verdiepingen, waarvan de onderdorpels en omlopende waterlijsten uit 1893 dateren. Een klassiek hoofdgestel met houten kroonlijst op klossen en tandlijst vormt de gevelbeëindiging. Bewaarde houten inkomdeur en vensterschrijnwerk; gietijzeren voetschraper.