Deze woning maakte vroeger deel uit van een ensemble van drie (nu nummers 25-26-27) daterend van circa 1850. Elk gebouw telde twee of drie traveeën en drie bouwlagen onder doorlopende zadeldaken. Het betroffen drie bepleisterde lijstgevels met doorlopende rondboogvensters op de bel-etage, en met rechthoekige vensters op de begane grond en de hoogste verdieping. Volgens archiefgegevens was er reeds vanaf de late middeleeuwen bebouwing op deze locatie. De huidige woning is gebouwd op de plaats van de vroegere woning "Asinus, De Ezel" (1375), in 1492 ook "De Blinde Esel" genaamd. In de 19de eeuw behoorde de woning toe aan Omer Van Damme, burgemeester van 1888 tot 1914. Na de Eerste Wereldoorlog werd de vernielde woning herbouwd naar de plannen van architect Paul Saintenoy. Deze gerenommeerde architect, afkomstig uit Elsene en later professor architectuurgeschiedenis, pleitte als lid van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen voor de realisatie van een artistieke wederopbouw. In 1922 realiseerde hij dit burgerhuis dat heden als PMS-centrum door het gemeenschapsonderwijs wordt gebruikt.

Architect Saintenoy opteerde voor een woning in bak- en zandsteen van twee traveeën en drie bouwlagen. Geïnspireerd op de historische bouwstijlen koos hij voor een bekronende klokgevel met afgeronde top, waarin het jaartal ‘1922’ is vervat, in combinatie met eigentijdse elementen zoals de gebogen erker met smeedijzeren balustrade op de bel-etage en met bekronende balustrade van de deurvensters op de bovenste verdieping. Getoogde vensters met typerende kleine roedeverdeling. De pui wordt bepaald door de opvallende voordeur gevat in een geprofileerde blauw hardstenen omlijsting met oculus voorzien van waaiervormig smeedwerk die barokinvloeden vertoont.