In oorsprong een geheel van twee volgens repeterend schema gekoppelde burgerhuizen in neoclassicistische stijl, uit de eerste helft van de 19^de eeuw. François Franck liet het complex ingrijpend verbouwen tot één voornaam burgerhuis van het bel-etagetype, naar een ontwerp door de architect Florent Vaes uit 1927. De werken betroffen het verbouwen van de gevel, het uitbreiden en volledig herindelen van het interieur met onder meer een nieuwe traphal, het toevoegen van een vierde bouwlaag en een pseudo-mansarde.

Opdrachtgever François Franck (Antwerpen, 1872-Oostende, 1932) en zijn oudere broer Charles Franck (Antwerpen, 1870-Antwerpen, 1935), waren vennoot in het meubel- en decoratiebedrijf Franck frères, dat was opgericht door hun vader Alexander Franck (1839-1905). Sinds 1894 gevestigd aan de Korte Gasthuisstraat, groeide Franck frères vóór de Eerste Wereldoorlog en tijdens het interbellum uit tot één van de belangrijkste 'ensembliers' van Antwerpen, met op het hoogtepunt 150 medewerkers. Het bedrijf legde zich toe op luxueuze interieurs en exclusieve meubels in beperkte oplage, bestemd voor de vermogende burgerij.

Florent Vaes was vóór de Eerste Wereldoorlog een aantal jaren succesvol geassocieerd met zijn schoonbroer, architect Joan Coninck Westenberg. Naast het meer klassieke burgerhuis in beaux-artsstijl, legde het bureau zich in het bijzonder toe op de pittoreske cottagevilla. Tijdens het interbellum bouwde Vaes een zelfstandige loopbaan uit in dienst van de betere kringen, met villa’s, burgerhuizen en appartementsgebouwen in beaux-artstijl, cottagestijl of een ingehouden art deco. Representatief voor zijn landhuizen is de villa Samuels uit 1922 aan de Acacialaan. Van zijn appartementsgebouwen van hoge standing, behoort de “Résidence du Centenaire" uit 1931 op de hoek van de Koninklijkelaan en de Elisabethlaan in Berchem tot de meest imposante en luxueuze.

Rijhuis met dubbelhuisopstand van zes traveeën en vier bouwlagen, onder een pseudo-mansarde (leien) waarin drie rondbogige houten dakkapellen. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel beantwoordt aan een regelmatige ordonnantieschema. Registers van rechthoekige, naar boven toe verkleinende vensters met individuele lekdrempels en onderdorpels. Van de twee rechthoekige deuromlijstingen uit blauwe hardsteen, met hoge neuten en een gestrekte waterlijst, bleef er één bewaard in de vierde travee.

Volgens de bouwplannen uit 1927 is de plattegrond georganiseerd rond de traphal met bovenlicht en een kleine binnenplaats. De begane grond omvat verder de inkomhal met vestiaire, de spreekkamer, eetkamer en keuken met office. Een L-vormig salon en een slaapkamer annex badkamer nemen de eerste verdieping in, een tweede slaapkamer annex badkamer en een achterkamer de tweede verdieping. Ontsloten door de diensttrap herbergt de derde verdieping twee ‘mansardekamers’, en de pseudo-mansarde de kinderspeelkamer en zolder.

Neoclassicistisch burgerhuis met dubbelhuisopstand, te dateren in de eerste helft van de 19de eeuw. Rijhuis van zes traveeën en vier bouwlagen, onder een latere pseudo-mansarde (leien) waarin drie rondbogige houten dakkapellen. Bepleisterde en beschilderde lijstgevel met regelmatige gevelordonnantie. Rechthoekige naar boven toe verkleinende vensters met individuele lekdrempel en onderdorpel. Rechthoekige deuromlijsting van arduin met hoge neuten en gestrekte waterlijst.