Winkelhuis in beaux-artsstijl gebouwd in opdracht van Joseph Henri Stoop (°Antwerpen, 1843), naar een ontwerp door de architecten August Cols en Alfried Defever uit 1904. De aannemer Adrianus Peeters-Verheyen uit de Ballaarstraat voerde de werken uit. Voor de nieuwbouw werd “De Witte Lelie”, een 17de-eeuws breedhuis met markante barokke topgevel gesloopt.

August Cols en Alfried Defever, die van 1899 tot minstens 1912 een gezamenlijke praktijk voerden, lieten zich in hun beginjaren opmerken door een opvallende reeks burgerhuizen in Zurenborg, alle voor rekening van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier, waarbij zowel de art-nouveau-, neo-Grec- als neorococostijl op uitbundige wijze werden toegepast. Ook ontwierpen zij het kantoorgebouw in de Grotehondstraat waar de bouwmaatschappij zich vanaf 1902 vestigde. Voor het winkelhuis Stoop bedienden zij zich van een aan de régencestijl ontleend idioom.

Met een gevelbreedte van drie traveeën omvat de rijwoning vier bouwlagen onder een mansardedak (leien). De lijstgevel onderscheidt zich door een verzorgd, rijk bewerkt parement uit witte natuursteen, vanaf een oorspronkelijk markante winkelpui met afgeronde hoeken en zijportaal. Horizontaal geleed door waterlijsten beantwoordt de opstand aan een drieledig schema, opgebouwd uit de pui, de met schijnvoegen en een gevelbreed balkon belijnde eerste verdieping, en de bovenbouw in kolossale orde geritmeerd door vensternissen. Axiaal van opzet, legt de compositie de klemtoon op het middenrisaliet, dat in de bovenbouw wordt gemarkeerd door een golvend balkon, een oplopend, rondbogig spaarveld met kwartholle omlijsting en cartouchesleutel, een gebroken, gebogen fronton en dakvenster met vleugelstukken, cartouchesleutel en gebogen waterlijst op gestrekte uiteinden. Verder regelmatig ordonnantieschema opgebouwd uit registers van achtereenvolgens getoogde, afgeronde en korfbogige vensters, op de entresol in geriemde omlijsting met sluitsteen. Geriemde vensteromlijstingen met oren en sluitsteen op de eerste verdieping, sluitstenen en geajoureerde borstweringen op de tweede verdieping, rankwerk en gegolfde Franse balkons op de tweede verdieping. Het patroon van de smeedijzeren balkonborstweringen met centrale ‘fleur de lys’ is ontleend aan de régencestijl. Een klassiek hoofdgestel met stafwerkfries en gekorniste kroonlijst op klossen vormt de gevelbeëindiging; houten dakkapellen met gebogen fronton. Het houten schrijnwerk van de bovenvensters met typische roeden in het bovenlicht is bewaard. Verbouwde winkelpui.

Rijhuis van drie traveeën en vier bouwlagen onder pseudo-mansardedak (leien). Witte natuurstenen gevel in neorococo, daterend uit het eerste kwart van de 20ste eeuw met aangepaste winkelpui. Op de geblokte tweede bouwlaag, drie rechthoekige deurvensters in licht getoogde riemlijstjes met sleutels; bewaarde ramen; doorlopend gesmeed ijzeren balkonhek. Derde en vierde bouwlaag gemarkeerd door een middenrisaliet met twee korfboogvensters gevat in een verdiepte boognis met rijk uitgewerkte sleutel en gebogen balkons, voorzien van fraaie smeedijzeren hekken. Voorts in de zijtraveeën rechthoekige vensters met afgeronde hoeken op doorlopende lekdrempels, waarboven getoogde vensters met gebogen lekdrempels, waterlijstjes en hekken. Houten, geprofileerde kroonlijst onderbroken door een gebogen fronton, waarboven een oeil-de-boeuf met waterlijstje en plastische vleugelstukken; twee flankerende rechthoekige dakvensters, onder een boogvormig waterlijstje.