Deze twee panden vormden aanvankelijk een bak- en zandstenen geheel van vijf traveeën, opklimmend tot de 16de eeuw. In het midden van de 18de eeuw werd de gevel bepleisterd en de rocaille getinte rondboogdeur aangebracht. Later werd het huis opgesplitst in twee aparte woningen.

Historiek

De huizen Lange Schipstraat 66 en 68 klimmen in constructie op tot de 16de eeuw. In de 18de eeuw werden ze volgens de mode van de tijd aangepast. De gevel werd bepleisterd en de rocaille getinte rondboogdeur werd aangebracht.

Later werd een splitsing doorgevoerd waarbij twee traveeën voor het huis met nummer 68 werden afgescheiden. In de gevel werd een bijkomende deuropening gemaakt, die inmiddels terug is gedicht. Vooral het nummer 66 (rechts) is architecturaal vrij waardevol gebleven. Beide panden werden in 1996 beschermd als monument, nadat vooral het nummer 68 bedreigd werd door een nieuwbouwproject.

Beschrijving

In grondplan bestaat het geheel uit een voorhuis en een achterhuis. Het voorhuis is opgebouwd als een dubbelhuis met nok evenwijdig aan de straat en centrale inkom. Achter en haaks op het nummer 66 sluit het achterhuis aan.

Dat beide huizen oorspronkelijk samen hoorden, blijkt uit een aantal gegevens. Het dak van nummer 66 is zeer steil. In de linker zijgevel van het nummer 68 is duidelijk te zien hoe een verdieping werd bijgebouwd. De oorspronkelijke zijgevel heeft een opbouw met witstenen speklagen zoals die voorkomen in de gevel van het nummer 66. De balklagen op de verdieping van het nummer 66 worden op hun plaats gehouden door zware muurankers. Dezelfde ankers komen voor in het nummer 68. Inwendig is duidelijk te zien dat de ruimte op de verdieping oorspronkelijk één geheel vormde: doorlopende balklagen, tussenmuur secundair geplaatst onder moerbalk, ontbreken van strijkhouten aan de tussenmuur. Ook op de zolder is een spant van het nummer 66 in de scheidingsmuur van het nummer 68 verwerkt. In het nummer 68 is echter de oorspronkelijke zolderconstructie grotelijks verdwenen.

Nummer 66

Het huis nummer 66 geeft zeer goed de geschiedenis van de twee panden weer. Het oorspronkelijke gebouw is opgetrokken in een traditionele bak- en zandsteenstijl met steigergaten, witsteenbanden en witstenen raamomlijstingen. In de 18de eeuw werden de witstenen kruisen uit de ramen verwijderd, de raamverhoudingen aangepast en de gevel werd bepleisterd. Een rondboogpoort in blauwe hardsteen met rocaillemotief en gesmede bovenwaaier werd toegevoegd. De gevel van het nummer 66 werd inmiddels opnieuw ontpleisterd. De gevel wordt beëindigd door middel van een houten kroonlijst met getande lijst tussen de vierkante klossen.

Het interieur van het nummer 66 is bijzonder rijkelijk ingericht met régence, Lodewijk XV en empire elementen. Mogelijk werd deze aankleding aangebracht na de splitsing van het huis in twee woningen.

Nummer 68

Het nummer 68 heeft na de afsplitsing een eigen evolutie gekend. Het werd met één verdieping opgetrokken en de gevel werd bekleed met een beraping. De ramen werden hierbij voorzien van een rechthoekige geprofileerde omlijsting met een rocaillemotief. In hoever deze omlijsting de vroegere toestand van de 18de-eeuwse gevel herneemt, is niet na te gaan.

In nummer 68 bleef geen spoor van interieurafwerking bewaard.

Van het nummer 68 is wel nog de oorspronkelijke achtergevel herkenbaar in de constructie. Tegen deze achtergevel werden echter verschillende aanbouwsels opgetrokken.