Kantoorgebouw in neoclassicistische stijl, opgetrokken in opdracht van de weduwe Van Kerckhoven uit Merksem, naar een ontwerp door de architecten Léonard en Henri Blomme uit 1887. Voor de nieuwbouwconstructie werd een rij van zes traditionele, 17de-eeuwse breedhuisjes met kruiskozijnen, alternerend verspringende bedaking en klimmende dakkappellen gesloopt. Het Madonnabeeld dat tegen de gevel van één van deze panden bevestigd was, werd aanvankelijk tegen de gevel het nieuwe gebouw herplaatst. De aanvraag voor een smeedijzeren lichtarm stuitte in 1888 op een weigering door het stadsbestuur, waarna het beeld in 1891 verhuisde naar het aanpalende pand, geïntegreerd in een gevelnis. Van de oorspronkelijke functie van het gebouw staat enkel vast dat het ‘bureelen’ betrof.

Het kantoorgebouw Van Kerckhoven behoort tot het vroege gemeenschappelijke oeuvre van de gebroeders Blomme, die tussen 1876 en 1906 voor tal van bouwprojecten samenwerkten. Daarnaast voerden beiden ook in eigen naam belangrijke architectuuropdrachten uit, en bekleedde Léonard Blomme van 1869 tot 1899 het ambt van provinciaal architect voor het arrondissement Mechelen. Tot hun belangrijkste gezamenlijke realisaties behoren het Jongensweeshuis uit 1876-1881 in de Durletstraat, het Gemeentehuis van Borgerhout uit 1886-1889, en tijdens de jaren 1890 een reeks vastgoedprojecten voor de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in de wijk Zurenborg. In tegenstelling tot de neo-Vlaamserenaissance-stijl die al deze projecten consequent kenmerkt, werd voor het kantoorgebouw Van Kerckhoven een destijds conventionele neoclassicistische stijl toegepast.

Met een gevelbreedte van negen traveeën, omvat het ondiepe gebouw drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met geblokte begane grond, rust op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst en kordonvormende lekdrempels, beantwoordt de opstand aan een gevelmatig ordonnantieschema met het inkomportaal in de middenas. Registers ven rechthoekige muuropeningen, de bovenvensters in geriemde omlijsting, op de tweede verdieping met individuele lekdrempels. Een klassiek hoofdgestel met architraaf, fries en houten kroonlijst op klossen en hoekconsoles vormt de gevelbeëindiging. Het oorspronkelijk houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals het gebogen smeedijzeren traliewerk met pijlpunten van de begane grond, en de gietijzeren voetschraper. Nagenoeg blinde linker zij- en achtergevel, waarin de centraal ingeplante traphal zich aftekent door een drielicht.