Voormalige privékliniek en woning van dokter E. De Lille, tot voor kort CLB Gemeenschapsonderwijs, op de hoek van de 39ste Linielaan met de Kanunnik Andrieslaan.

In 1938 gaf dokter Eugène De Lille aan architect Robert Hebb uit Sint-Niklaas de opdracht een woning en kliniek te bouwen in het centrum van Maldegem op een markant hoekperceel. Robert Hebb (1910-1941) studeerde architectuur aan de Academie voor Schone Kunsten in Gent van 1926 tot 1932. In 1934 huwde hij in Maldegem met Ivonna Roggen. Zijn schoonzus Blanca was gehuwd met Gabriël De Lille, broer van dokter Eugène. De bouwvergunning werd verleend op 10 september 1938. De gebouwen werden in september 1944 door de Canadezen ingericht als lazaret. In december 1944 werd het gebouw een mess voor de officieren. De Canadezen verlaten het gebouw op 15 oktober 1945. Na de nodige herstellingen werd op 8 mei 1946 het gebouwencomplex ingericht als "Voorlopige Middelbare School". De school werd voorzien van zes klassen, een tekenzaal, een muziekzaal, een turnzaal en een leraarskamer en enkele bergingen.

De constructie is een kenmerkend voorbeeld van modernistische baksteenarchitectuur van architect Robert Hebb in het interbellum, meer bepaald in de strekking "romantisch kubisme", met sterke beïnvloeding van de Nederlandse architect Willem M. Dudok. Als stijlkenmerken van het romantisch kubisme vermelden we het gebruik van baksteen, het sterke contrasterende spel van horizontale en verticale volumes onder platte daken, de afgewogen asymmetrische compositie, de afgeronde hoekoplossingen, en de hoog oplopende vierkante traptoren. Typisch voor de interbellumarchitectuur zijn ook de rondvensters en de smalle verticale ladderramen doorlopend over twee bouwlagen. De gebouwen zijn opgetrokken in verzorgd baksteenmetselwerk, met een opmerkelijk verband waarin twee strekken boven en naast elkaar afwisselen met twee koppen, en met sobere verwerking van Euvillesteen. Het houtwerk van de vensters is jammerlijk vervangen door kunststof, doch met behoud van de originele verdeling.

In het imposante complex was het woongedeelte ondergebracht in het hoekgebouw, samengesteld uit verschillende verspringende rechthoekige en afgeronde volumes onder plat dak. Een geaccentueerde voordeurpartij met rijk gebruik van Euvillesteen bevindt zich in de Kanunnik Andrieslaan. Een sterk markerende hoog oplopende vierkante traptoren van vier bouwlagen leidt naar een balkon op de derde bouwlaag en ten slotte naar een open dakterras.

Het kliniekgebouwtje heeft aan de straatzijde gangen over de volledige breedte van het pand en over twee verdiepingen, de gangen worden verlicht door verticale ladderramen doorlopend over twee bouwlagen die het gebouw een verticale ritmering geven. Aan de tuinzijde vallen vooral de dakterrassen van de vroegere kliniek op. De gevels worden geritmeerd door twee vensterregisters met hoge rechthoekige vensters. De tuin, aan twee zijden omsloten door de gebouwen, is grotendeels verhard als speelplaats van de school, maar heeft in de oksel van de twee vleugels nog een restant van tuinaanleg met betegelde terrassen en twee bomen.

De ruimte-indeling is vrij complex met nogal wat niveauverschillen, hallen en trappen. De sobere eigentijdse aankleding van het interieur van zowel woning als kliniek zijn licht gewijzigd ten gevolge van de herbestemming tot school. Als nog bewaarde elementen vermelden we de vloerbekledingen, de trappen met hun typische trapleuningen, de kamerindelingen, de cubexkeuken en de badkamer.