Traditioneel diephuis van vier/drie traveeën, een insteekverdieping en twee bouwlagen onder een zadeldak, mogelijk daterend uit de tweede helft van de 16de eeuw. In 1844 werden de kruiskozijnen in opdracht van de heer A.F. Herckmans verlaagd, met verwijdering van de monelen en toevoeging van hardstenen lekdrempels. De architect Heliodore Leclef, die in het huidige Jodenstraat 46 gevestigd was en de voorgaande decennia meerdere huizen in de straat had opgetrokken, verbouwde in 1863 voor eigen rekening de begane grond. Het venster in de linker travee werd verlaagd tot deur, en in de twee middentraveeën kwam een inrijpoort. Daarbij verdween een barok, hardstenen rondboogpoortje met spiegelbogig bovenlicht uit de tweede helft van de 17de eeuw. Het pand onderging in opdracht van het echtpaar Ph. Hernould-Maes een restauratie tot eengezinswoning met winkel, naar een ontwerp door de architect Rutger Steenmeijer uit 1986, uitgevoerd in 1987-1990. Daarbij werden de garagepoort en deur teruggebracht tot kozijnen, weliswaar met tot de bovenlichten beperkte monelen, en kregen de bovenvensters hun oorspronkelijke vorm terug inclusief kruismonelen. Een reconstructie van het tot 1863 aanwezige barokpoortje bleef uit.

De trapgevel van tien treden met overhoeks topstuk, is opgetrokken in bak- en zandsteenbouw met speklagen, verankerd door muurankers met gekrulde spie. Sterk gerestaureerden en deels in witte natuursteen gereconstrueerde pui, met een korfboogportaal onder een gebogen waterlijst en een bolkozijn in de rechter travee, en resten van de oorspronkelijke zandstenen posten en wigvormige ontlasting. De bovenbouw in bak- en zandsteen wordt geopend door een register van kruiskozijnen met gereconstrueerde monelen, vernieuwde waterlijst, behouden kwarthol geprofileerde negblokken en wigvormige ontlasting. De door omlopende waterlijsten gelede geveltop heeft een rechthoekig drielicht met lager middenluik in de eerste geleding, en twee gesuperposeerde rechthoekige luiken in de topgeleding, alle met kwartholle negblokken en druiplijsten.

Boven het portaal werd in 2006 een vermoedelijk 18de-eeuwse Madonna uit beschilderde natuursteen geplaatst, die zwaar beschadigd in de stadsmagazijnen werd aangetroffen, maar waarvan de herkomst niet gekend is.

Merkwaardig diephuis van drie traveeën en twee bouwlagen, gedeeltelijk onder zadeldak, gedeeltelijk onder mansardedak. Recent ontpleisterde verankerde trapgevel (negen treden + topstuk) in traditionele bak- en zandsteenstijl, mogelijk daterend uit de tweede helft van de 16de eeuw; 19de-eeuwse aanpassing van de benedenverdieping door een brede inrijpoort en van de tweede bouwlaag door verlaging van de vensters en het aanbrengen van rollagen, waarvoor bouwtoelating uit 1844. Van de oorspronkelijke, waarschijnlijk zandstenen begane grond met entresol rest enkel de korfboogdeur onder bolkozijn, alsmede de aanzet (dagkant) van een tweede deur; linker travee nu moderne garagepoort; sporen van drie kruiskozijnen nog zichtbaar op de tweede bouwlaag met speklagen ter hoogte van de onder-, tussen- en bovendorpels. Drieledige top, gemarkeerd door waterlijstjes, vrij oorspronkelijk bewaard: een drielicht met centraal luikgat met omlopend waterlijstje, hierboven een tweede luik en in de top een kleinere opening, bekroond door een overhoeks topstuk.