Traditioneel diephuis op de hoek van Kammenstraat en Kopstraatje, uit de late 16de of de eerste helft van de 17^de eeuw. Het pand had oorspronkelijk een trapgevel van acht treden met een overhoeks topstuk, waarvan de tweeledige geveltop werd geopend door een drielicht. Dit laatste was samengesteld uit een rondboogluik met diamantkopimposten en -sluitsteen tussen kloosterkozijnen. De heer Belhomme liet de trapgevel in 1896 door de aannemer Frans Constant Lixon-Van Zurk tot de huidige tuitvorm aanpassen. Daarbij verdwenen zowel de treden als het drielicht, dat werd vervangen door een rechthoekig tweelicht (verbouwd). Van deze ingreep dateerde ook een klassieke houten winkelpui met hoekportaal.

Hoekhuis van drie bij een zestal traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat, pannen). De bepleisterde en beschilderde tuitgevel met schouderstukken is mogelijk opgetrokken in bak- en zandsteenbouw, verankerd door smeedijzeren muurankers. Rechthoekige aangepaste bovenvensters. Van de verbouwde winkelpui rest de gietijzeren hoekkolom. Bepleisterde en verankerde zijgevel met een bewaarde dakkapel. Houten balkenlagen in het interieur.