Villa van 1966-1967 op de site van het zogenaamde "Lusthuis Semiramis". Dit kasteeltje van de familie Tant werd tijdens de Eerste Wereldoorlog vernietigd, en in de jaren 1920 als villa in cottagestijl heropgebouwd in opdracht van de liberaal gezinde kunstschilder I. Neyrinck, beschermeling van eerst genoemde familie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de villa door Duitse officieren bewoond; bij de bevrijding werd ze in brand gestoken.

Achterliggende tuin vermoedelijk aangelegd in de jaren 1920, links omheind door middel van hoge muur. Waterpartij met gietijzeren boogbrug en rotsimitatie. Voorts in de tuin paardenkastanjes, rode beuken en esdoorns. Merkwaardige treurbeuk mogelijk aangeplant voor 1914.

Rechts van de villa, behouden voormalig koetshuis en conciërgerie uit de jaren 1920. Laag gebouwtje van drie trav. onder pannen zadeldak (nok loodrecht op de straat). Gele baksteenbouw, verlevendigd door middel van plint en banden van arduin. Aflijnende hoeklisenen met uitkragende consoles en middenrisaliet oplopend in puntgevel met windbord. Gewijzigde linker- en rechtertravee met garagepoorten; in middenrisaliet klein venstertje en rondboogdeur. Links, oorspronkelijk koetshuis; rechts, klein keukentje met schouw en ingebouwde voorraadkast onder trap.