Burgerhuis in Louis-Philippestijl, oorspronkelijk het linker pand van een geheel van twee identieke, volgens spiegelbeeldschema gekoppelde rijwoningen, gebouwd naar een ontwerp door de architect Henry Redig uit 1855. Opdrachtgever was de beeldhouwer Léonard De Cuyper (Antwerpen, 1813-Antwerpen, 1870), die vooral bekend is van de standbeelden van Antoon Van Dyck uit 1856 op de Meir, en Theodoor Van Rijswijck uit 1864 op de Theodoor Van Rijswijckplaats. Hij was een leerling van zijn broer Jean-Baptiste De Cuyper, studeerde aan de Academie van Antwerpen, en verbleef enige tijd aan het hof in Sint-Petersburg. In 1857 liet hij door Redig op de kruising van Lange Leemstraat en Isabellalei een vrijstaand landhuis bouwen, het zogenaamde “Cuypershof”. Het rechter pand van het geheel, Kapucinessenstraat 17, is grondig verbouwd.

Het ensemble De Cuyper behoort tot de vroegste realisaties van Henry Redig in Antwerpen. Hij maakte zijn debuut als architect omstreeks 1840, was vervolgens stadsarchitect van Lier, en vestigde zich in 1855 in Antwerpen. Tien jaar later werd Redig er tot de best beklante bouwmeesters van zijn generatie gerekend. Tot op hoge leeftijd actief, omvat zijn indrukwekkende productie vele tientallen burger- en herenhuizen in de betere wijken van de stad. Deze werden veelal opgetrokken voor kapitaalkrachtige opdrachtgevers in de geldende neoclassicistische stijl, zoals het hotel Bovie-Van Camp uit 1869 in de Britselei. Het eclecticisme met neobarokke inslag en het polychrome materiaalgebruik van de kunstenaarswoning Arnold Arens uit 1878, betekenden een belangrijke wending in de architectuur van Redig, die twee jaar eerder was ingezet met zijn verdwenen eigen woning in de Amerikalei.

Met een gevelbreedte van vier traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en oorspronkelijk beschilderde lijstgevel met een plastisch stucdecor, rust op een plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de puilijst, legt de compositie de klemtoon op het gedesaxeerde middenrisaliet in de tweede travee. Dit laatste wordt gemarkeerd door het rondboogportaal in een geprofileerde hardstenen omlijsting met sluitsteen en imposten, waarboven een balkon met consoles en fraai geajoureerde borstwering. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rondboogvensters met een diamantkopsleutel op de begane grond, korfboogvensters met een waterlijst en voluutsleutel op de eerste, en spiegelboogvensters met een cartouchesleutel op de tweede verdieping. Individuele lekdrempels en typische onderdorpels op alle drie de bouwlagen. Een klassiek hoofdgestel met architraaf, rozettenfries en gekorniste houten kroon- en tandlijst op consoles vormt de gevelbeëindiging. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en vensters is bewaard, evenals de gietijzeren voetschraper.

Breedhuis van vier traveeën en drie bouwlagen ontworpen samen met de nu aangepaste woning nummer 15. Plastisch versierde bepleisterde en beschilderde lijstgevel in Louis-Philippestijl van 1855. Sterk belijnende puilijst van arduin. Lichtjes omgetrokken risaliet, op de bel-etage verrijkt met gesculpteerd balkon op zwierige voluutconsoles. Respectievelijk rond-, korf- en schouderboogvensters met verschillende sleutels. Klassieke beëindiging met gelede architraaf, versierd fries onderbroken door rijkelijk bewerkte consoles, gekorniste tandlijst en kroonlijst. Rondboogpoort in omlijsting met geprofileerd beloop en sleutel geflankeerd door hardstenen muurpilasters. Originele vleugeldeur met fraai schrijnwerk. Venster in eerste travee verbouwd tot deur.