Niet-georiënteerd kruiskerkje met omringende plantsoenen en parking.

Eclectische kerk met neoclassicistische inslag, van 1959-1960 naar ontwerp van Willem Nolf (Torhout); vrije kopie naar het polderkerkje van Sint-Joris-ten-Distel (Beernem) uit de eerste helft van de 19de eeuw. Het oorspronkelijk plan om de kerk wit te kalken werd verlaten.

De plattegrond ontvouwt: een schip van drie traveeën met ter hoogte van de eerste travee de uitbouw van een driezijdig zuidportaal en ten noorden een halfronde  doopkapel; een transept van één travee met een vlakke sluiting van twee traveeën; een koor van één travee met een driezijdige sluiting; ten zuidwesten de sacristie en ten noordwesten een berging.

Rode (sier)baksteen; leien zadeldaken en, op de kruising, dito vierkante dakruiter met bekroning door middel van een achthoekige ingesnoerde spits.

Overname van elementen uit het neoclassicisme: segmentboogvormige muuropeningen deels gevat in muurvakken, het oostportaal in een witstenen omlijsting met druiplijst, de (ovale) oculi in de geveltoppen en de geharnaste glasramen. Deze elementen worden echter ingepast in een volume en ruimte met meer gedrongen verhoudingen.

Interieur: Sober bepleisterd en witgeschilderd kruiskerkje; overwelving door middel van tongewelven. Eenvoudig hoofdaltaar, aangepast aan de nieuwe liturgie; linker zijaltaar gewijd aan het Heilig Hart, rechter zijaltaar aan Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.

Mobilair: Orgel op het doksaal, samengesteld met 18de- en 19de-eeuwse elementen van orgels uit Luik en Keulen. In het koor, twee brandglasramen van circa 1960 met voorstelling van de Heilige Elooi en de Heilige Barbara.