Zogenaamd "Huis Van Ooteghem-Catulle" naar de familie Van Ooteghem die er van 1810 tot 1844 het zogenaamde "Pensionnat d'Ingelmunster" in hield, met 'gemeenteklas' van 1842 tot 1844. Tijdens de Eerste Wereldoorlog casino en van 1919 tot 1985 gemeentehuis, verbouwing aan de gang sinds tweede helft van de jaren 1990.

Classicistisch breedhuis uit het vierde kwart van de 18de eeuw/ eerste kwart van de 19de eeuw; vijf traveeën, destijds vermoedelijk met dubbelhuisopstand + linker poorttravee en twee bouwlagen onder zadeldak (mechanische pannen). Bepleisterde pilastergevel; voluutkapitelen versierd met festoenen. Aflijnend hoofdgestel met kroon-, en ter hoogte van de poort tandlijst; middenrisaliet met bekronend fronton waarin radvenster omgeven door festoen, kroon- en palmmotief. Getoogde muuropeningen in recentere geriemde omlijsting met oren en neuten; houtwerk uit het eerste kwart van de 20ste eeuw. Bewaarde vleugelpoort met smeedijzeren panelen.

Witgeschilderde bakstenen achtergevel met ter hoogte van de poorttravee recentere (?) haakse uitbouw van keuken. Getoogde muuropeningen met bewaard 19de-eeuws houtwerk; dichtgemetselde deur met daarin dito oculus in de derde travee.

Achter het aanpalend huis (nummer 13), nutsgebouw onder lessenaarsdak als rest van vroeger koetshuis zie de dichtgemetselde korfboogpoorten in de scheidingsmuur; ertussenin aanleunend veelhoekig, met schijnvoegen gecementeerd gebouwtje onder leien dak, destijds als privaat.

Aangepast interieur, doch met behouden spiltrap uit de tweede helft van de 19de eeuw aan de achterzijde. Onder het huis en onder de achterkeuken, haakse gewelfde kelders verbonden via gang.