Voormalige voddenfabriek Coppin, in de volksmond het "slunsekot", van 1923 vermoedelijk naar ontwerp van architect Valère Duyvewaardt (Roeselare), links van het tot parking omgevormde, deels ommuurde fabriekserf.

In 1956 wordt de fabriek noodkerk voor de door werken aan de kanaalbrug geïsoleerde Stationswijk of gehucht "Kapelle". In 1957, aankoop door het bisdom van fabriek en woonhuis (nummer 2); in 1958-1959, verbouwing van de fabriek tot kerk met erboven parochiezaal naar ontwerp van architect Christ Vastesager (Assebroek) en binnenhuisarchitect W. Vandenbogaerde. Het woonhuis werd ingericht als pastorie. In 1999, herstelling van de gevel aan de Kortrijkstraat en hedendaagse aankleding van de rechter zijmuur naar ontwerp van architect G. Debruyne (Brugge).

Weinig gewijzigd, rechthoekig bakstenen fabriekspand van één à drie bouwlagen onder platte daken; aan de achterzijde, uitbouw van 'toren', destijds met industriële functie (verluchtingskoker ?). Aan de straat, symmetrisch opgevatte gevel met hoger opgetrokken middenrisaliet, geritmeerd door middel van boven de borstwering doorgetrokken lisenen. Blinde vensterregisters met doorgetrokken onder- , tussen- en bovendorpels verlevendigen de spaarvelden; analoge, reële vensters in de zijwanden. Rechtse zijmuur met recent parement van grijze pleister en nieuw glazen portaal benadrukt door betonnen 'toren' met metalen kruis.

Driebeukig, oostwest-georiënteerd kerkinterieur; het betonnen skelet met pijlers (ten dele bekleed) is behouden. Links. van het hoofdkoor, glasraam van 1959 naar ontwerp van M. Martens (Sint- Andries).