Zogenaamd "Meerschhof" (zie literatuur) of "Mandelgoed" (in de volksmond), als site reeds aangeduid op de P.C. Poppkaart (circa 1850). Hoeve met rechts aanpalende vlasschuur en roterij van baksteen en beton met ronde geringde schoorsteen, naar verluidt van 1955 en sinds een tiental jaar buiten bedrijf; de familie Vergote kreeg reeds in 1913 een vergunning om te roten in de achterin gelegen Mandel.

Lage, losstaande bestanddelen U-vormig opgesteld rondom een onverhard erf met enkele perelaars, onder meer zogenaamde 'kalebassen'. Verankerde baksteenbouw onder licht gebogen zadeldaken (mechanische en Vlaamse pannen). Ten noorden, erftoegang via gietijzeren hek.

Ten zuiden, 19de-eeuws boerenhuis van zes traveeën (nok parallel aan de straat) + links aansluitende travee onder lessenaarsdak; zijgevels afgewerkt met vlechtingen, wijzend op een oudere smallere en lagere kern. Witgeschilderde erfgevel op gepikte plint: kozijnconstructies met onder meer kruiskozijnen en schuiframen, vernieuwde luiken. Herbouwde achtergevel.

Interieur: behouden samengestelde balklagen onder meer moerbalk met sierlijk uitgewerkt sleutelstuk, haard met Leuvense stoof, tegelvloer; aandrijfwiel voor boterkarner in de achterkeuken.

Ten westen, kleine koeienstal (nok loodrecht op de straat), mogelijk met kern uit de eerste helft van de 19de eeuw. Zijgevels afgewerkt met vlechtingen. Links, aansluitend bakhuis met oorspronkelijke oven en schoorsteen, doch nieuw gebouw. Ten oosten, dwarsschuur (nok loodrecht op straat) uit de tweede helft van de 19de eeuw; getoogde en korfbogige muuropeningen.