Herenhuis met jaarsteen "1901", in de lijn van de bebouwing uit het vierde kwart van de 19de eeuw. Dubbelhuis van vijf traveeën op licht verhoogde begane grond, en drie bouwlagen onder afgeplat schilddak (nok parallel aan de straat, leien). Rode baksteenbouw; voorgevelparement van gele sierbaksteen op arduinen plint, verlevendigd door middel van banden en omlijstingen van donkerrode sierbaksteen. Middentravee uitlopend in een dakvenster tussen vleugelstukken en tuitgeveltje; voorts brede steekboogdeur en deurvensters met gietijzeren balkons op arduinen consoles op de bovenverdieping. Getoogde muuropeningen met diamantkop als sluitsteen. Onder de geprofileerde gootlijst en tandlijst steigergaten met stenen leeuwenkop als sierdeksel. De gietijzeren balustrade van het dakplatform - symbolisch geladen als Duitse geschutsplaats - werd bij de bevrijding in september 1944 verwijderd.

Sobere achtergevel waarin de verspringende middenvensters de trapkast aangeven. Behouden interieur met voornamelijk neoclassicistische inslag: centrale trappartij met houten bordestrap, op de zolder allicht hergebruikte slingertrap naar het dakplatform. Op de begane grond vier salons; behouden lambriseringen, schouwen en plafondschilderingen (onder meer op doek) met afbeelding van putti en grotesken.